page0080

Bolesław 11. szczodry.    81

ledno tylko księstwo Potockie oddzielone zostało, wreszcie cala Ruś ieszcze się |>od panowanie ie-dntgo Jarosława Wielkiego połączyła. Ten książę pamiętny iest wyprawami woionnemi i prawodawstwem, ponieważ miastom ich prawa czyli przywileie pozapewniał. Powcltodz.il on w bardzo obszerne z państwami i książętami Europy związki i Rus głównieyszą niż oyciec uczynił. _L,tcz po iego zgonie io54. między iego synów i wnuków dzielona Ruś, z podziałów ani na chwilę wybrnąć nie mogła. Familiyne potomków Jarosława niezgody, powoływały obcey pomocy'. Wezwany Bolesław, osadził na wielkie księ-sLwo Ktiowskie Izasława, podzielał iego krewnych roinemi księstwy , a Woły ń i okolice Przemyśla zdobywał i zamki załogami Polskiemi osadzał.

Tymczasem zanosiło się na wielką w Europie, czyli w cesarstwie Niemiecko-rzymskiem woy-nę, między cesarzem i papieżem o inwestytury; Grzegorz. VII. chciał stolicę rzymską, i całe duchowieństwo z pod władzy cesarskiey wyzwolić. .Bolesław II. ze swoiey strony tknięty lem, że J1 enryk IV, cesarz odzierał z dostatków Izasława Kitowskiego, że mieszał spokoyność Węgier przeciw Władysławowi królowi, gntuiąc się do zatargów Niemieckich zawierał przymierze z, Sasami cesarza nieprz.yiaciołmi, o sam sławą niemałą głośny, wezwawszy z różnych stron biskupów, uroczyście koronacyi swoiey r. 1O77. w dzień Bożego Narodzenia dopełnił, w tych właśnie dniach, w których Henryk IV. cesarz w Kanosie przed Grzegorzem VII. uniżał się.

Lecz zinrtey strony Bolesław II. surowo strze-gąc swey władzy, obrażał duchowieństwo cudzoziemskie, bo go do prelalur Polskich nie dopuszczał. Obrażał ieszcze więcey kraioweów samą nawet pozyskiwaną sławą, pouieważ wiele lat na-.Rusi wo,iuiąc przez te lata trzymał rycerstwo oddalone od lamiliy. A lubo odprawił koronacją, rycerstwa ieduak nie odpuszczał. Już siódmy rok