page0095

- 94 -

- 94 -

ludzi. I Anioł Pański nawiedzi! także don;, sędziego, a oraz stanął przed łożem ubogiej ■ komornicy.

Sędzia przeczul posłańca śm erei; myśl

jego pomięszały się i w oczach zrobiło się ¹ ciemno. Nagle ujrzał się w jakimś gmachu pełnym światła i wspaniałości; był to tron ¹ Najwyższego, i on stał przed nim. Chóry ^s Aniołów otaczały w uroczystem milczeniu tron Bożki, z którego taki blask uderzał, ' że oczu podnieść nieśmiał, tylko je spuścił na siebie. Ależ jakże sie wzdrygnął i prze- ² raził, gdy postrzegł na swojem odzieniu same błoio i plamy, — Aniołowie patrzył' ¹ na niego, a on wstydem spłonął i cofnął się.

Aż oto, o kilka kroków przed nim, -klęczała jakaś postać w szacie białej jak

śnieg i przejrzystój, która gdy opromienioną

twarz podniosła, sędzia poznał w niej komornicę Zuzannę, aa którą często patrzał -z pogardą; ten widok go przeraził, i rzekł⁰ do siebie:— Czy podobna, aby taka pro- ' staczka stawiła się przed Bogiem w szacie, jaką aniołowie noszą; a ja wierny sługa sprawiedliwości, żebym się w łachmanach pokazał ?

Wtem grzmiący glos zawołał go po imieniu; sędziego mróz przeszedł od stóp