118
Jak widzimy, nie brak Ferriere’owi dowcipu francuskiego; to coby Buchner ciężko-uczenie powiedział, on to z francuską precyzyą oddał gładko, wprawdzie niekoniecznie przyzwoicie, ale zato zrozumiale i pod tym względem z wszelką pewnością przewyższa Buchnera o kilka a może kilkanaście zwojów mózgowych, albo co prawdopodobniejsze, fałdy jego muszą być głębsze, wyrazistsze i symetryczniejsze niż Biicbnerowe. Szkoda tylko, że pomieszał ze sobą parę rzeczy, za co mamy słuszny żal do niego.
Sic animum curas acreis, lucturaąue metumąue.
Quare participera leti quoque convenit esse.
465. Quin etiara niorbis in corporis avins errat
Saepe animus: dementit eniro, deliraque fatur:
Interdumque gravi lethargo fertur in altum Aeternumque soporem, oculis, nutuque cadenti:
Unde neque exaudit voces, neque noscere vultus 470. Illorura potis est, ad vitaiu qui revocantes Circumstant, lacrimis vorantes ora genasque Quare animuui quoque dissolvi fateare necesse est. Quandoquidem penetrant in eum contagia morbi:
Nam dolor ac morbus leti fabricator uterque est;
475. Multorum exitio perdocti quod sumus antę.
Denique cur, hominem cum vi«i vis penetravit Acris, et in venas discessit diditus ardor,
Consequitur gravitas membrorum, praepediuutur Crura vacillanti? tardescit lingua? madet mens?
480. Nant oculi? claruor, siugultus, iurgia gliscuut?
Et lam cetera de genere hoc quaecunque sequuntur ?
Cur ea sunt, nisi quod vetiemens violentia vini Conturbare animam consuevit corpore in ipso?
At quaecunque queunt conturbari, inque pediri,
Significant, paulo si durior insinuarit t85. Causa, fore, ut pereant, aevo privata futuro.
O jeżeli materyaliści dotąd nie postawili Lukrecyuszowi pomnika w dowód wdzięczności, to jedynie ich skromność ^ czytaj: ambicya) autorska nie pozwoliły na ten krok. Wszystko biedak za nich obmyślał, opracował, i nawet skromnego pomnika wyrodni uczniowie nie chcą mu postawić. Oh: „Undank ist der Welt Lohn“.