page0131

Riazańskle księztwo — Ribadeneira    123

gie zaś brat jego Wszewłod. Następnie tak jedno, jak drugie podbite przez Wszewłoda III, wielkiego księcia kijowskiego, który zarząd tychże zlecił najprzód swoim namiestnikom, a potem synowi swemu Jarosławowi Teodorowi (r. 1203). Z powodu wybuchłego powstania, miasto przez Wszewłoda III spalone, a mieszkańcy do ziemi suzdalskiej przesiedleni. Hleb Włodzimierzo-wicz, po wielu daremnych usiłowaniach wybicia się z pod władzy wielkich książąt kijowskich, zginął w stepach połowieckich. Riazań poddał sią Ingwa-rowi, synowi Igora, który został panem wszystkich krajów riazauskich (roku 1219). Za syna tegoż (roku 1227), Baty chan, po długiej i mężnej miasta obronie, zdobył Riazań i wszystkich jego mieszkańców wraz z książętami w pień wyc.ął. Usiłowania Romana do zrzucenia jarzma mongolskiego (r. 1237) były daremne. Riazań oddany pod zarząd namiestnika chańskiego Uławczyjego; w późniejszym jednak czasie Oleg Kraśny wyjednał od chana tytuł wielkiego księcia, przez nieuległość syna jego Romana utracony. Chan oddał Riazań Jarosławowi, synowi Konstantego; w roku zaś 1327, Uzbek Chan darował miasto Iwanowi Korotkopołemu, który panował tu do r. 1342- W tym czasie Chan Dżanibek strącił Iwana z tronu za to, iż tenże wszystkie ziemie riazan-skie w jedno połączyć usiłował; na książęcia zaś do Riazania, przeznaczył Jarosława, syna Alexandrowego: lecz Iwan pokonawszy współzawodnika, znowu księztwo opanow^rał. Po zabiciu Iwana, księztwo w^r r. 1344 przeszło w posiadanie syna jego Olega; ten Moskwie, tudzież wielkiemu księciu litewskiemu Witoldowi, mężnie sio opierał. W roku 1402 Szadibek Chan, oddał Riazań Fiedorowi, synowi Olega a zięciowi Dymitra dońskiego; lecz ten od ks. Iwana prońskiego wwgnany, nad rzeką Smedwą przez tegoż pobity. Książę Iw an Fiedorowicz poddał się w^r r. 1439 Litwie; lecz po śmierci wielkiego księcia Witolda, wszedł wraz z księciem prońskim, w przyjazne stosunki z moskiewskim księciem Wasilem Ociemniałym, a umierając (r. 1456) oddał mu na opiekę syna sw^rego Wasila. Do Riazania posłany był z Moskwy namiestnik. Gdy Wasili riazański doszedł pcłnoletności, wydalił z Riazania namiestnika moskiewskiego i księztwo prońskie do swych przyłączył posiadłości. Syn jego Iwan (r. 1483—1500), podobnież jak panujący po nim, także książę Iwan (r. 1500—1507) w przyjaznych na pozór z wielkiem księztwem moskiewskiem stosunkach zostawali; lecz za panowania tego ostatniego w Riazaniu, w^r. ks. Wasili moskiewski zawezwał Iwana do Moskwy przed sąd wielkoksiążęcy, za to, iż z Chanem krymskim Mengli- Girajem zawarł przymierze; wtrącił go do więzienia, a księztwo RiaWiskie, (większą część mieszkańców którego przesiedlił do innych prowincyj moskiewskich) do swego państwa przyłączył. Taki był koniec czterowuekow *go istnienia udzielnego ks. Riazańskiego. J. Sn...

RiaŻSk| miasto powiatowe gubernii Riazańskiej, leży pod 53°43' szerokości północnej i 57°25^/ długości wschodniej, odległe o 15 mil od miasta gubernijal-nego Riazania. Liczba mieszkańców jego wynos¹ 2,869 głóvv^r płci obojga (w r. 1861).    J. Sn...

Ribadeneira (Piotr), jezuita, rodem z Toledo, jeden z pierwszych uczniów świętego Ignacego Lojoli, który gocprzyjął do swego zakonu r. 1540, przed zatwierdzeniem jego przez stolicę apostolską. Uczył się w Paryżu r. 1542, sam nauczał retoryki w Palermo, udał się z rozkazu ś. Ignacego do Niderlandów, potem do Francyi, a umarł w Madrycie r. 1611, w 84 roku życia, pokilkakroć był prowincyjałem swego zgromadzenia. Wydał żywoty ś. Ignacego, św. Franciszka Borgijasza, ojców Laineza i Salmerona; Kwiaty żywotów Świętych, tłómaczone na różne języki; De schismate anglicano; traktat przeciw Machi-