page0194

191

darował winy, a jaż tobie dla miłości Jego nie mam darować?”

Żeby zaś nie robić różnicy między winowajcę, a innemi domownikami sweini, każe mu ostatnią swą wolą sto czerwonych złotych na pamiątkę wyliczyć. Doktór ów żył jeszcze lat kilkanaście, a przy śmierci prosił spowiednika, żeby ten heroiczny czyn miłości i przebaczenia wszystkim ogłosił. Takim to więc sposobem miał dojść do wiadomości powszechnej.

Ostatnie i wielce budujące chwile Lipskiego, opisał przytomny Piotr Skibicki. dziekan Kruszwicki, a Bużeński skreślił jego życiorys. Dwaj mężowie z pomiędzy najznakomitszych wówczas w kraju, Ossoliński kanclerz koronny i Jakób Sobieski wojewoda Ruski, pośpieszyli na jego pogrzeb, chcąc mu oddać ostatnią chrześcijańską przysługę i z serdeczną żałośeią złożyli go w kaplicy św. Macieja przy katedrze na Wawelu, którą to kaplicę niedawno przedtem Andzej Lipski, biskup Krakowski, wystawił i w niej także pochowany.