page0132

- 131

w największej tajemnicy zachowałby odkrycie skarbu. Gdyby zaś tajemnica rozgłosiła się, ów co sprzedał grunt, pozwałby go przed sąd i żądał oddania skarbu.

7. SKARB Y.

Na tronie Kalifów siedział monarcha, którego cnoty wielbił cały wschód , ze czcią wymawiając imię jego. Jako dąb wznosi się nad inne drzewa i panuje nad całym borem, tak młody Kai fa wspaniałością wszystkie króle przechodził; dusza jego była czystą jak gorejący promień słońca, gdy stanie w południu. Ocierał oczy sierotom , wdowy pocieszał , i nigdy ubóstwo lub cierpienie niewyciągnęło ku niemu ręki napróżno.

l aki to był anioł na -tronie. Pod jego panowaniem wielka plaga przyszła na naród ; jednego roku chybiły urodzaje, szarańcza resztę zjadła, i okropny głód okazał się w całym kraju. Młody monarcha zmartwił się tern nieszczęściem i rozkazał natychmiast otworzyć od wieków gromadzone skarby, dla zaku-pieuia zboża na wykarmienie poddanych.

Jednakże bracia tak dobrotliwego monarchy nie-inieli serc równie wspaniałych, zaczęli mruczyć o naruszenie skarbów, i ostremi słowy mu docinali:

—Twoi ojcowie powiększali skarby odziedziczono po przodkach, a ty nielylko je niepomnażasz, ale owszem uszczuplasz!