page0134

126

Riberi — Riccati

czczonych i najlepiej uwzględnionych w Europie. Nadto Riberi utworzył kon-ferencyje dla kandydatów na lekarzy wojskowych. Założył dziennik lekarski wojskowy, któremu pomagał i utrzymywał funduszami i wzbogacał własnemi artykułami. Przeznaczał nagrody z własnych funduszów, obecnym bywał na wszystkich egzaminach konkursowych na wyższe stopnie. Tyle pracy oddawanej nauce a zasług krajowi zrobiły imię Riberi’ego głośnem. Umarł 18 Listopada 1861 r. Majątek dwumilijonowy zebrany pracą i oszczędnością, rozpisał na zakłady naukow^re i dobroczynne tudzież na stypendyja. Dr. J. K.

Ricardo (Dawid), znakomity angielski autor w dziedzinie ekonomii politycznej, urodził się 1772 r., pochodził z rodziny izraelskiej, pierwotnie portugalskiej, zamieszkałej w Hollandyi, z tam tą d przesiedlonej do Anglii. Poróź-niwszy się z ojcem swym, zamożnym bankierem londyńskim, z powodu przyjęcia wyznania chrześcijańskiego, zdołał o w łasnych siłach, przez wrodzone zdolności i rzetelne postępowanie, pozyskać jako bankier powszechne poważanie. W r. 1819 obrany członkiem izby niższei, na stanowisku rem nie należał wyłącznie do żadnego stronnictwa, lecz czynnie popierał wnioski dążące do wprowadzenia wyrozumowanej oszczędności i skarbowości państwa i swobodnego współzawodnictwo we wszystkich gałęziach gospodarstwa narodowego. Umarł r. 1823, ogólnie żałowany dia sw^Tej dobroczynności i ujmującego obejścia. Najważniejsze z jego pism są: The high prree of bullion a proof of ihe dcprecia-tion of ban/rnofes (Londyn, 1810); On the influence of a Iow price of cum on the profils of sfne/f (Londyn 1815), w którem rozwija zasady ekonomii narodowej, podane przez Malthus’a i West’a, z zastosowaniem tychże do w'olneg'0 przywozu zboża; Pr oposa!a for an economical and seeure cnrrencij (1816); w dziele tern podaje najlepszą metodę przywrócenia zawieszonych wypłat bankowych, później przez PeePa w praktyce zastósow aną; Principles of po/itical economy and łaxahon (Londyn, 1812), najważniejsze dzieło Ricarda, obejmu-lące systematyczny rozwój jego zasad. Ricardo uznany jest powszechnie za najznakomitszego ekonomistę politycznego od czasu A. Smith’a, i niezaprzecze-nie należy do najuezeńszych ludzi XIX wueku, co tern więcej jest podziwienia godnem, iż wykształcenie jego szkolne było nader zaniedbane, i tylko własnej usilnej pracy zawdzięcza wysokie sw oje stanowisko w świeeie naukowym i politycznym. Posiadał on niezwykłą zdolność ułatwiania najzawilszych kwestyj i odznaczał się szczególnie jasnym wykładem najbardziej oderwanych i trudnych teoryj, jako to: w nauce o podziale dochodów' narodowych na dochody z gruntu, opłatę robotników^r i procent od kapitałów', o w zględnej wartości* pieniędzy, o między-narodowej równowadze handlowej i o wpływie podatków na ceny tow^rarów. Z resztą dzieła jego wymagają od czytelnika głębokiej uwagi i zastanowienia, dla sw^rej zwięzłości i abstrakcyjnego sposobu przedstawienia. Dla uczczenia jego pamięci katedra ekonomii politycznej na uniwersytecie londyńskim otrzymała nazwę Ricardo.

RiCCati (Wincenty), słynny matematyk, syn hrabiego Jakóba Riccati, który we Włoszech liczy się do najznakomitszych matematyków', urodził-się 1707 r. w Castel-Franeo; ojciec był pierwszym jego nauczycielem; w 19 roku zj cia wstąpił do towarzystwa Jezusow ego. Przez przełożonych wysłany do Bolonii, przez lat 35 nauczał najwyższych części matematyki. Mając nadro sonie poruczony nadzór nad rzekami w Bolońskiem i Wenecyjanskiem, dokonał robót, mających na celu ulepszenie spławu na rzekach: Veno, Adydze, Po i Brencie,. za które mieszkańcy medalami, wybitemi na cześć jego, wyrazili wdzięczność swoją. Po zniesieniu zakonu Riccati udał się w strony rodzinne, gdzie umarł