page0139

131

Schott — Schram

lińskiej. Oprócz w.elu rozpraw po czasopismach i w Denkschriften akademii rozproszonych, wydał: Yersuch iiber die tatarischen Sprachen (Berlin, 1836); Katalog des chines. Werke der kónigl. Bwliothek (Berlin, 1810); De Fngua Tschuwaschorum (Berlin, 1841); Ueber das altaische Sprachengeschlęcht 'Berlin, 1847 roku); Das Zahlwort in de) tsoźiudischen bprackclasse (Berlin, 1852); Ueber den tungusiscken Shamanedculfus am Hofe der Mandschuhaiser (Berlin, 1842); Ueber der Buddhismus in Hockasien und in China (Berlin, 1814 ); Aelteste Machrickfen non Mongolen und Tataren (Berlin, 1845); Das Reich Karachatai oder Si-Liao (Berlin, 1849); Ueber die finnische Sagc ton Kidhrro (Berlin, 1851) i t. d. Odczyty jego dotyczą języka i literatury Turków, Finnów, Węgrów, Mongołów, Mandszurów, Tybetanów, Chińczyków i Japończyków.

SchOUppĆ (Alfred), współczesny artysta malarz, urodził się w r. 1812 we wsi Grabownicy, w obwodzie .Sanockiem w Galicyi, z ojca Wincentego obywatela ziemskiego. Nauki pobierał w Przemyślu, po ukończeniu których przyjechał do Warszawy i przez lat 11 był urzędnikiem w inżenieryi cywilnej. Wziąwszy uwolnienie ze służby rządowej i mając ou młodości wrodzone zamiłowanie do malarstwa, udał się do Rzymu, gdzie pod okiem Minardego, prezydenta akademii ś. Łukasza, przez lat 4 uczył się malarstwa historycznego. Po powrocie do kraju wykonał kilka obrazów, z tych znaczniejsze są: Przeniesienie zwłok ś. Katarzyny przez aniołów; Podpisanie pokoju i opłata haraczu po kampanii perskiej; tudzież kilka krajobrazów, do których zawsze miał najwięcej skłonności. Po trzyletnim pobycie w Warszawie, udał się znowu na lat 4 do Włoch i takowe prawie całe zwiedził, rysując i malując podług najcelniejszych wzorów i z natury. Za powrotem wykonał jeszcze parę obrazów treści religijnej, jakiemi są: Chrystus Pan z świętym Piotrem i Pawłem; święty Józef w kościele w Starem mieście; Matka Boska Niepokalanego poczęcia w kościele w Koninie; &'więly Stanisław w kościele po-Maryjawitkach w Częstochowie i t. d., poczem i odtąd wyłącznie poświęcił się malowaniu krajobrazów, w których celuje i jest niepospolitym w tym rodzaju mistrzem. Mianowicie wybornie wykonane, z wielką praw^rdą i czuciem są jego Świątynie greckie w Girgenti, Golf Sorrentyński, wiele ruin, zamków w Polsce i widoków Ta-trów, które prawie co rok zwiedza i doskonale na płótnie odtwarza. Nie-tylko zaś jako z prawdziwego powołania artysta, swój przedmiot z zamiłowaniem uprawia, lecz przytem nie szczędzi wszelkich starań, aby upodobanie do sztuk pięknych rozszerzyć i ustalić w kraju. Na tej właśnie drodze swoją energiją i wytrwałą czynnością położył już niezapomniane zasługi. W uznaniu tego, towarzystwo zachęty sztuk pięknych w królestwie, do którego założenia tak przeważnie w pływał, od samego początku co roku, jednomyślnie wybiera go na członka sw^rego komitetu.    F. M. S.

SchOW (Jan Fryderyk), uczony Duńczyk, urodzony około 1790 r., był pro-fessorem botaniki w Kopenhadze i członkiem wielu towarzystw naukowych. Jest autorem kilku ważnych dzieł na obce języki tłomaczonych. Wymienimy niektóre: Zasady geografii botanicznej, przełożone na niemiecki w Rerlinie, 1823 r.; De sedibus originariis plantarum (Kopenhaga, 1816); Specimen gcographiae physicae comparatPae (1828); 0 stanie średnim barometru na powierzchni morza, przekład francuzki w Annales de Chimia (1823 r.); 0 roślinach Pompei przed zniszczeniem tego miasta.

Schramm (jon Paweł Adam, baron, hrabia), generał i minister francuzki, urodzony w Arras 1789 r., syn generała i barona cesarstwa, wszedł do wojska

9#