tutek w niniejszym obliczeniu jest bezwątpionia zamałą, nie obejmuje przytem osób oddających się tajemnemu nierządowi, których zapewne więcej niż jawnych; z drugiej strony, właśeiwszem może byłoby porównanie do przestępczyń miejskich, ponieważ prostytucja prawie wyłącznie przebywa po miastach. Przy uwzględnieniu tych okoliczności, stosunek osób tej klasy za przestępstwa skazanych, byłby dla niej mniej niekorzystnym. W każdym razie moźnaby przyjąć proporcyę, jaką przywodzi jeden statystyk francuski ’), że liczba prostytutek karanych do liczby ogólnej karanych kobiet, jest w takimże stosunku jak liczba przestępców do przestępczyń, t. i. że osoba płci żeńskiej, przez nierząd publiczny, tak często podpada pod moc prawa karzącego jak mężczyzna, tracąc wraz ze skromnością powściągliwość, która, w odmiennych wprawdzie warunkach społecznych, czyni kobietę przynajmniej czterokrotnie rzadszym gościem w kryminale 2).
J) Cor’ne. ,,Essai s. la Criminahte s. ses causes, sur les moyen d’y remedier11 w „Journal des Economistes“. 1868 Jauvier p. 89 et suiv.
2) Fodług Guerry (Statistlą. morale de 1’Angleterre etc.) w Londynie (r. 1836—1854) prostytutki stanowiły przeszło trzecią część kobićt obwinionych o przestępstwo, w Anglii zaś w powszechności blizko część czwartą (24%). Najpospolitszem i niejako specyficznem ich przestępstwem jest kradzież, tale, że spełnione przez osoby tej klasy (r. 1843—54) stanowiły przeszło 1/3 (36,oł%) wszystkich kradzieży spełnionych przez osoby obojga płci a wartość przedmiotów przez osoby tej klasy skradzionych, stanowiła więcej niż połowę (52,S4%)- Oprócz wyższój stosunkowo wartości przedmiotów skradzionych, kradzieże piostytutek odznaczają się większem niebezpieczeństwem poszkodowanych, z powodu trudności w ich wykryciu. Z 10000 wartości przedmiotów' skradzionych w ogóle wykryto (r. 1843—54) 20,02%, z kradzieży dokonanych przez nierządnice tylko 17,9g%. Prosty -tucya jak w ogóle unika światła dziennego, tak w szczególności urnić lepiej ukrywać swoje złodziejstwo. Tak na liście osób zostających pod obserwa-cyą policyi, jako podejrzane o przestępstwa (r. 1858—64) prostytutki stanowiły 55,39% °gólu swojej płci, gdy pomiędzy skazanemi za przestępstwa i wykroczenia 24,86%. W naszym kraju (w Królestwie Polskiem) również najpospolitszem przestępstwem prostytutek jest kradzież, tak, żc liczba skazanych za kradzież z tej klasy jest przeszło 3 razy większa stosunkowo do ogółu kobiet), niż za przestępstwa w ogólności. Skłonność prostytutek do kradzieży daje się zresztą wytłomaczyć ułatwieniami jakie mają, w jej dokonaniu i ukryciu. Occasio fecit furom. Domy nierządu niższej klasy bywają często składem rzecz.} skradzionych — u nas tak samo jak za granicą. Zob. Ryan. „The prostitution in I.ondon“ str. 121. 192. L. Faucher