page0148

148

Cóż to jest choroba woli?

Otóż tacy chorzy umieją chcieć wewnętrznie, myślowo, wedle wymagań rozumu. Doświadczają nawet pragnienia, by działać, lecz są w niemożności działania. Pragną pracować, a nie mogą się zdecydować. Mają mnóstwo pięknych postanowień, lecz też na tych postanowieniach poprzestają. Zaczynają nawet czasem pracę, lecz pierwsza lepsza przeszkoda odrywa ich od tej jjracy i już nie wracają do niej. Mówią sobie: zacznę ód jutra, zacznę od poniedziałku, zacznę od pierwszego lub od dnia moich urodzin, lub wreszcie od nowego roku. Tak zaczynają całe życie, lecz też całe życie trwają w nędzy i poniewierce. Nie można nawet powiedzieć o nich, żeby byli zupełnie leniwi, gdyż najbardziej skłonni do bezczynności, szukają zajęcia, chcą, jak mówią: „czas zabić*. Ci ludzie powinni zacząć swe leczenie od spełniania początkowo czynów małych, łatwych, lecz spełnianych często i systematycznie. Potem przejdą z łatwością do czynów trudniejszych.

Spotkać można także wielu młodych ludzi, którzy powiadają: Pracowałbym chętnie dla zdobycia bogactw, ale pod tym warunkiem, że później, za osiągnięty majątek, pozwolę sobie użyć wszelkich rozkoszy, jakich dostarcza życie. Będę się dobrze bawił, doznam wyszukanych przyjemności j nie cofnę nawet przed rozpustą i orgią. Muszę spróbować wszystkiego.

Jeżeli doznajecie takich skłonności, to uświadomcie je sobie bez rumieńca, gdyż w^rstyd jest także przygnębiającym.

http://rcin.org.pl