112 Jamochłony: Korale (Wieloczułkowe, Ośmioczułkowe). Stułbiochełbie.
kwiatu. Rozmnaża się z jajek; bardzo żarłoczny, w akwarjach połyka nawet większe kawałki mięsa. Morze Północne, Bałtyk.
(Madrepora erythraea), kolonjalny, wielk. rozm. (cały krzaczek wys. 6 — 50 cm, poszczególne osobniki 2-4 mm); szkielet wapienny, dziurkowaty, tworzy krzaczki prosto wzniesione z obłemi gałązkami, na których sterczą poszczególne osobniki. Pospolity w morzu Czerwo-nem; ze szczątków jego koralowin powstają rafy.
Tab. 31 fig. 7. Wądolnica labiryn-towata (Meandrina labyrinthiformis); wielk. rozm.; szkielet wapienny, zbity, niedziurkowany; poszczególne osobniki osadzone szeregami w pokręconych brózdach. Morze Czerwone; odgrywa ważną rolę przy tworzeniu się raf.
ka (Fungia patella), dość duża (szer. 20 cm, wys. 10 cm), nie tworzy polip-ników, lecz żyje samotnie; szkielet wapienny, niedziurkowany, kształtu grzyba bez nóżki, z licznemi promienisto ułożone mi przegrodami. Pospolita w morzu Czerwonem ,i oc. Indyjskim.
Tab. 31 fig. 9. Oczar modrzewio-waty (Antipathes larix), dość duży (wys. 20—40 cm), szkielet czarno-brunatny, rogowy, z 6 podłużnemi szeregami cienkich, łamliwych gałązek, powleczony miękką białawą korą, w której siedzą oddzielne osobniki. Morze Śródziemne i zach. Indyjskie; koralowiny używa się na wyroby ozdobne.
Czułków 8, piórkowatych, w jednym okółku; tyleż komór; przeważnie kolo-njalne; szkielet wapienny lub rogowy, powleczony półmiękką korą, w której siedzą oddzielne osobniki; samotnych mało. 520 gatunków żyjących i 80 zaginionych.
Tab. 31 fig. 10. Koral czerwony cz. szlachetny (Corallium rubrum), dość duży (wys. polipników do 30 cm); po-lipniki przytwierdzone do dna, drzewko wato-gałęziste, z osiowym szkieletem wapiennym, barwy czerwonej, rzadziej białawej; powlekająca go kora napół miękka, cienka, również czerwona, siedzące w niej osobniki — białe. Morze Śródziemne i Atlantyk (u wybrzeży Afr. płc.-zach.), na głębokości 40—200 m; koralowina jego, używana na znane wyroby ozdobne, stanowi ważny przedmiot połowu.
Tab. 31 fig. 11. Piórówka świecąca cz. piórko morskie (Pennatula phos-phorea), niezbyt duża (dł. do 20 cm); polipnik sterczy luźno w piasku lub mule, zawiera wewnątrz wapienny szkielet osiowy i ma kształt piórkowaty; oddzielne osobniki siedzą wzdłuż brzegów chorągiewki pióra. Morze Śródziemne i inne w Europie; świeci nocą.
III. GROMADA.
Mają zawsze parzydełka i budowę promienistą według liczb 4, 6 lub ich wielokrotności, nie miewają nigdy blaszek migawkowych, przedstawiają zaś osobniki dwojakiego typu:
1) Polipy o ciele rurkowatem lub wor-kowatem z licznemi czułkami naokoło gęby, podobne do oddzielnych osobników korali, ale prostszej budowy: bez rurki żołądkowej i promienistych prze-