page0164

- 163

pochwalił zainiar 1 dodał zachęty. Nadmienił jednak konieczną potrzebę pieniędzy i podał środek do ich nabycia. Ojciec ich odbierając co kwaitał raty czynszowe, składał trzygroszniaki w osobny kufer, było tej miedzi z pół kufra, który stał w osobnym nie-zamieszkalnym pokoju. Gospodarz poradził, żeby nabrać tych pieniędzy, bo ojca prosić o nie niemożna Za każdą więc sposobnością biedne dzieci brały po garstce trzygroszniaków, które składali w ręce gospodarza. (gospodarz lubił się czasami upijać; wysłany więc pewnego dnia na jarmark, błąkał się gdzieś ze trzy tygodnie, nakoniec z niczem do domu powrócił. Postępek dzieci wydał się, ojciec ich ukarał; a odtąd wielka przyjaźń ze starym żołnierzem była zerwaną.

Kazimierz żyjąc ciągle prawie z wieśniakami, przyznawał w dalszem swóm życiu , iż łatwiej mu zawsze było postawić się w stanie prostych ludzi, niż wykształconych wychowaniem , z którymi żył później. Kilka słów wieśniaczki wystarczały dla niego, iżby wszedł w jej uczucie.

Jednem z najprzyjemniejszych wspomnień jego dzieciństwa były wesela wiejskie. Prosty nasz lud niema nad to ważniejszej uroczystości. U wieśniaków w Krakowskiem trwa wesele blisko tydzień, a każdy dzień ma inne obrządki. Był piękny zwyczaj, że każde wesele przez jednę noc bawiło się we dworze, w którym nowożeńcy z calem gronem doznawali go-