page0166

163

w około siebie i grożącemu nieszczęściu położono zaporę.

Napisał kilka dzieł religijnej treści w łacińskim języku i otoczony kształcącą się na jego dworze młodzieżą, doczekał się lat siedindziesiąt sześć. Między wychowańcamiuczynił mu zaszczyt synowiec Mikołaj, naśladując chwalebne jego przykłady. Umarł też bardzo poważany biskupem Warmińskim.

Marcin Szyszkowski oceniając ważne ówczesne stanowisko zakonów, gorliwym ich był opiekunem. Za Reformatami wstawił się do Papieża Grzegorza XV; sam też często przywdziewał na siebie kapicę bractwa Męki Pańskiej, które zaprowadził w dzień urodzenia króla Władysława IV i które obrało go sobie za protektora. Składając zaś w ten sposób na chwil kilka dostojność biskupią, stawał się pokornym zakonnikiem, przechodzącym w tej cnocie wszystkich innych i zarówno z drugiemi ciało swe smagał dyscypliną.

Roku 1630 śmierć zamknęła oczy tego świętobliwego biskupa, a zwłoki jego na Wawelu spo-częły.