page0168

166

królewscy tym sposobem przemówili do Dawida, ale on im odpowiedział: „Ażeby zostać zięciem króla, trzeba posiadać wielkie bogactwa, i pochodzić z wielkiej familii, ja zaś jestem ubogi, i moja rodzina niczem się nie odznacza.” Shujjzy Saula donieśli swemu panu te słowa, który kazał im powiedzieć Dawidowi: że król chcąc się pomścić nad Filistynami, żąda tylko po nim, ażeby stu z nich własną ręką ubił. Zamiarem jednak Saula było podać przez to Dawida w ręce Filistynów. Dawid, ufając Bogu, przyjął warunek, w dni kilka potem wyruszył przeciwko Filistynom, zabił ich dwieście, i stawił się przed królem Saulem. Ten już nie mógł odmówić mu córki Michol, i widząc tak jawnie, że Pan za Dawidem , powziął przeciwko niemu nienawiść, która się z każdym dniem wzmagała.

Przyjaźń Jonathasa dla Dawida.

Bóg dla ratowania Dawida przed śmiertelną nienawiścią Saida, pobudził w Jomithasie, jego synie, taką przyjaźń dla Dawida, że go kochał jak siebie samego; zawarli oni ścisłe przymierze między sobą. Pewnego dnia Saul chciał nakłonić Jonatasa i wszystkich oficerów, ażeby zabili Dawida, lecz Jonathas doniósł o tern swe-nm przyjacielowi i zalecił, żeby się schronił w miejsce skryte i tam zostawał przez kilka dni: „Co do mnie, dodał on, pomówię z moim ojcem, i doniosę ci o wszystkiem o czem się dowiem względem ciebie.” Jonathas dotrzymał obietnicy i rzekł, do ojca: „Królu Panie! nie czyń nic złego Dawidowi, który ci tyle ważnych przysług wyświadczył. Naraził on swoje życie walcząc przeciwko Filistynowi Goliat i przez niego to