page0170

167

swego ojca, lubo jego życie znacznie krótsze, nie _zajaśniało tak wybitnie w dziejach kraju. Kiedy po śmierci Jana otworzono jego papiery, taką, _w nich znaleziono między innemi do Tomasza odezwę:

„Nie tylko cię upominam, mój synu, ale cię zaklinam, abyś Boga czcił, pobożność kochał i uznawał ją nietylko za najpierwsze dobro, ale jako jedyne źródło wszystkich pomyślności. Wiary katolickiej broń statecznie, odszczepieństwa i nowych nauk pod jakimkolwiek bądź pozorem tobie podanych strzeż się. A jeżeli cieszysz się z tego, żeś obywatel najobszerniejszego królestwa i potomek tych mężów, którzy przez swe zasługi imieniowitwemu jakąbądź sławę zjednali, tedy i z tego najbardziej cieszyć się powinieneś, że jesteś synem zacniejszej matki, kościoła katolickiego, który nie tylko tylu królów i panów, ale co jest najszacowniejsza, tylu świętych pańskich jest matką powszechną. Szczęśliwsza jest na jej łonie umierać, niż na świat wychodzić; ponieważ lepiej jest daleko nigdy się nie rodzić, niż w niej nie umierać."

Młodziutki syn, któremu ojciec takie dawał przestrogi, na świątobliwego wyrósł męża. W dwunastym roku jego życia do sławnych dzieci go