page0226

224

Panowanie Joana.

Za życia Arcykapłana Jojady, Joas nie zmienił uczuć szlachetny cli i cnotliwych, które w młodych okazywał latach. Kazał one kościół ponaprawiać, i Pismo Święte świadczy: „że wówczas sprawiedliwie panował przed Panem.” Ale po śmierci Arcykapłana tak daleko niewdzięczność swoję posunął, iż słuchając tylko rad pochlebców, Zacharyasza proroka, syna Jojady, w przedsionku kościoła ukamienować kazał, za to, że mu wyrzucał jego niewdzięczność ku Panu, który go tak cudownym sposobem ocalił. Jakoż Pan tern morderstwem i nieprawościami ludu w ogólności tak dalece rozgniewany został, iż w świątyni przebywać zaprzestał, i na zamordowanie Joasa przez własnych jego dworzan zezwolił, uczyniwszy go długi czas urągowiskiem nieprzyjaciół.

Panowanie Aniazjasza i Ozyasza.

Amazyasz, syn Joasa, nastąpił po ojcu swoim. Był on sprawiedliwym przed Panem, nie tyle jednak co naddziadjego Dawid. Utwierdziwszy się wswem panowaniu, owych dworzan, którzy ojca jego zabili, potracić kazał; dzieci zaś tych morderców przy życiu pozostawił, jak to zakon Mojżeszowy nakazuje. On to pobił dziesięć tysięcy Idumejczyków, i jednę z najpier-wszyeh twierdz ich szturmem zdobył. Dumny z tego zwycięztwa wyzwał do walki Joasa, króla Izraelskiego: lecz Pan, który pychy nienawidzi, dozwolił, żeby wojsko Judzkie w sztuki porąbanem zostało, a sam Amazyasz pojmany i zaprowadzony był do Jerozolimy,