page0247

— 216

rzy po ulicach zebrzą, zmyśliwszy sobie jaką niemoc albo chorobę, a jeśli tubylcy a mogą robić, niech je przymuszą do roboty; jeśli obcy, niech je do swoich miasi odeszła; bo godzi się, żeby każde zgromadzenie miało: staranie o tych, którzy się w niem porodzili; w każ-dem . mieście są dochody roczne naznaczone ubogim, i powiększajmy je darami; udżielajmy rzeczy doczesnych tym, którzy nas do wiecznych domów przyjąć mają; kładźmy ochotnie do skrzyń po kościołach i innych miejscach będących; prawdziwa to szczodrobliwość uczynić dobrze temu, kto tego żadnym sposobem niemoże nagrodzić. Wszakże meotnyli nas w zapłacie On najłaskawszy Ojciec niebieski, który szklankę wody zimnej w Imię Swoje podaną obiecał nagrodził. Wszyscy jesteśmy bracia, jednego Ojca niebieskiego synowie; słuszna jest rzecz bratu w potrzebie podać ratunek. Powinien byx tedy^r urząd, któryby miał staranie o ubogich, i tern dobrze szafował, có będzie na ich potrzeby naznaczone.

Kapłan.

Kapłan z obowiązku swego jest przyjacielem i żywą opatrznością wszystkich nieszczęśliwych, pocn szycielem strapionych, obrońcą bezbronnych, podporą ubogiej wdowy', ojcem sieroty, prostującym wszystkie zboczenia i niełady, pochodzące z naszych namiętności i przewrotnych nauk. Całe jego życie jeśt długiem bohaterskiem poświęceniem się dla uszczęśliwienia bliźnich Jeszcze ze snu nieprzetarłeś oczu, a on, człowiek miłosierdzia, uprzedzając wstlród słońca, rozpoczyna szereg dobroczynnych dzieł swoich; Wsparcie dał ubogiemu, na-