R. t.XXtV. O wszystkich siedmiu dniach wspótrie 241
zatern inny też dzień wyznaczać stworzeniu ptaków niebieskich a inny stworzeniu człowieka.
Lecz przeciwnie. Wydaje się. że niektóre dni są zbyteczne. Światło bowiem ma się do ciał świecących jak przypadłość do podmiotu. Podmiot powstaje zaś równocześnie z właściwą sobie przypadłością. Nie musiało więc światło być stworzone innego dnia, niż inne ciała świecące.
Oprócz tego, te dni wyznaczone są dla pierwszego powstania świata. Lecz siódmego dnia nie zostało nic stworzone. Nie należy go więc wymieniać wraz z innemi dniami.
Odpowiadam, że powód rozróżniania tych dni można okazać z tego, co powiedziano powyżej (R. LXX. par. 1). Należało bowiem najpierw rozróżnić części świata, a następnie poszczególne te części ozdobić, zapełniając je niejako ich mieszkańcami. Według zaś innych świętych, oznacza się trzy części w stworzeniu cielesnem, pierwszą, którą się oznacza nazwą nieba, środkową, którą się oznacza nazwą wody, i ostatnią, którą się oznacza nazwą ziemi. Stąd też według Pitagorejczyków, doskonałość polega na trzech rzeczach, początku, środku i końcu, jak powiedziano w 1 de Caelo (cap. I). W pierwszej więc części dzieło rozróżnienia następuje pierwszego dnia, a dzieło ozdoby czwartego dnia; w środkowej, dzieło rozróżnienia drugiego dnia, dzieło ozdoby piątego, w' ostatniej zaś części dzieło rozróżnienia trzeciego dnia, ozdoby zaś szóstego. — Augustyn zaś zgadza się z nimi co do ostatnich trzech dni, a różni się cn do trzech pierwszych. Według niego bowiem, pierwszego dnia zostaje uformowane stworzenie duchowa, w dwóch drugich dniach stworzenie cielesne, tak, że drugiego dnia powstają ciała wyższe, a trzeciego ciała niższe. I tak doskonałość dzieł bożych odpowiada doskonałości liczby sześć, która powstaje ze swych współmiernych części razem połączonych, mianowicie z pierwszej, drugiej, trzecijj części. Jeden bowiem dzień wyznacza się na uformowanie stworzenia duchowego, dwa dni na uformowanie stworzenia cielesnego, a trzy na dzieło ozdoby.
Odpowiedź na pierwszy zarzut. Według Augustyna • dzieło stworzenia należy do dania bytu materji nieuformowanej i nieuformowanej naturze duchowej. A te dwie są poza czasem, jak on sam mówi w XII Confess., i dlatego ich stworzenie się
Summa Teologiczna 16