page0264

261

smutniejsza, bo pomiędzy rodakami liitwa, padł w obronie sprawy królewskiej przeciw Zebrzydowskiemu ojciec Stanisława, Andrzej starosta Kamieniecki: ledwo odszukany miedzy trupami i ocalony od śmierci został, a stryjowi jego Janowi wojewodzie Bracławsklemu, król po większej części zawdzięczał wygrany. Tam młody Stanisław pierwszy raz występował do boju i odtąd przez lat 60 z rożnem szczęściem wojował, bo cały kraj był wojowniczy i takie było owych czasów zadanie. On też już był wychowany do ciężkiego obozowego życia. Nawykły do twardego posłania, do jadła skromnego i prostego, ze żołnierskiego szyszaka tak dobrze, jak ze złocistego puharu napić się umiał. Przytem nie zaniedbano jego umysłowego ukształcenia, bo po skończonych w kraju naukach wysłany do Francji i Belgp, uczynił tam znakomice postępy, a wróciwszy do Polski wyrzekł się protestanckiej religji, wśród krórej był wychowany i odziedziczywszy⁷ po stryju Paniowce, zniósł tam znajdujący się zbór, szkoły i drukarnią różnowierców, gmach zaś na stajnię obronił. Zacząwszy swój zawód za Zygmunta III, jeszcze dwom synom, jego Władysławowi IV i Janów’ Kazimierzowi ramieniem swem służył. Były to właśnie czasy,