page0266

266

od strat, pozbywając się ich już wówczas, gdy nikt jeszcze nie przypuszczał możliwości „baissy".

Nie wchodził także zasadniczo w interesy z ludźmi, mającymi „pecha". Wyrażał się o nich następująco:

„Widziałem nieraz ludzi bardzo mądrych i bardzo zręcznych, którzy wychodzili z interesów poprostu bez butów. Z takimi nie wdaję się nigdy. Ich rady brzmią bardzo ładnie, ale ich los jest przeciwko nim. Oni sami sobie nie umieją poradzić, jakże więc mnie mogą pomódz?"

Z wielkich jego interesów około r. 1830 wspominamy założenie olbrzymiego Towarzystwa ubezpieczeń dla okrętów, które zdołał doprowadzić do skutku mimo oporu angielskiego parlamentu.

Niezmiernie chytrze urządził się także z kopalniami rtęci. Gdy bowiem w r. 1831 zrujnowana wojnami Hiszpania zwróciła się do niego o pożyczkę, on zażądał dla bezpieczeństwa tejże, oddania mu w zastaw na długie lata starożytnych a bogatych kopalni rtęci w Almaden. Iłyły one w ruinie wskutek wojny francusko-hiszpańskiej, lecz Rothschild objąwszy je, rozpoczął wydobywanie i podwoił natychmiast ceny rtęci. Kupcy tego artykułu zaskoczeni gwałtowną a niespodziewaną zwyżką, zwrócili się wówczas do drugiej i jedynej europejskiej, oprócz Almadenu, kopalni rtęci w Idryi, w Krainie.

Lecz cóż się pokazało? Oto, że i tę kopalnię już poprzednio cichaczem zakupił Natan i w ten sposób miał w swrych rękach monopol produkcyi i handlu rtęci. Nie mając współzawodnictwa, dyktował i otrzymywał ceny, jakie chciał.

http://rcin.org.pl