page0291

Rosenbergowie — Rosenblum

983

był Henryk (1931 r.) syn Witka, założyciel grodu Neuhaus (Iindrichow Hra-dec) w południowych Czechach w pobliżu Morawii położonego (Mai. His. Słtiz. aus Boh men von Mikoweo, str. 98). Wnuk Henryka Ulryk von Neuhaus był podkomorzym królewskim w r. 1969; brat zaś Ulryka Ditrich biskupem w Ołomuńcu w r. 1981. Ulryk znakomicie powiększył swe dobra nabye.em zamku Telcz w Morawii, od którego młodszy szczep tej linii pisał sięua Telczu. Syn Ulryka, Henryk, ożeniony z Małgorzatą von Leiichtenberg, zmarł w r. 1365. Młodszy zaś brat Henryka, Ulryk II, ożeniony z Małgorzatą von Karnthen, pozostawił syna Jana; ten zaś poślubił Katarzynę von Wilhartic, jedyną dziedziczkę obszernych posiadłości możnego domu, które do dóbr jej męża wcielone zostały (ob. Mai. Hist. Skiz. aus Boh., str. 396). Syn Henryka i Małgorzaty von Leuchtenberg, także Henryk, znany w dziejach czeskich z konspiracyi przy pomocy margrabiego Jodoka Morawskiego przeciw Wacławowi IV zawiązanej (1394 r.), został następnie w kilka lat potem (1398 r.) oberstfcurgrafem czeskim; pozostało po nim dw^róch synv*w'; z tyoh starszy Ulryk von Neuhaus z przydomkiem Wawak, zmarł w r. 1491; młodszy zaś Jan von Telcz oberstlandhof-meister w r. 1413, miał eyna Henryka, który poślubił Elżbietę, córkę Zdenka von Sternberg. Po zgonie Ulryka Wawak (99 Września 1491 r.) zamek Neu-baus na mocy zapisu przeszedł do Meinharda, syna Jana i Katarzyny von Wilhartic. Meinhardt, ktury się pisał odtąd von Neuhaus und Wilhartic, brał czynny udział w wojnie Taborytów w r. 1490: we dwadzieścia zas i kilka lat później w czasie rozruchów krajowych uwięziony przez Podiebrada (1448 r.), w następnym roku (3 Lutego 1449 r.) życie zakończył. Ze śmiercią Ulryka syna Meinhardtowego w r. 1459 zamek Neuhaus do linii na Telcz przeszedł. Henryk von Telcz, zięć Zdenka Sternberga, a od r. 1451 pan na Neuhaus, zginął na poloaniu w r 1507. Syn jego Adam (I-szy) był kanclerzem państwa, a wnuk Joachim utonął w Dunaju pod Wiedniem w roku 1565. Syn Joachima Adam (Il-gi) ożeniony z Katarzyną von Montfort-Bregenz, urnurł w roku 1596 zostawiwszy jednego tylko syna Joachima Ulryka i dwie córki-Syn Joachim Ulryk ożeniony z Maryją Mazymilijanną von Hohenzollern, zmarł bezdzietnie w roku 1604, na mm też zakończyła się linija mezka Witkowców, panów na Neuhaus i Telcz; starsza siostra Joachima Ulryka, Dorota, zgasła w dziewictwie, a młodsza Lucia-Ottylia poślubiwszy Wilhelma Slawatę von Chlum, w dom jego ogromne dobra rodzicielskie przeniosła. Józ. Roz.

Rosenblum (Benijamin), współczesny lekarz, Izraelita, urodził się w Warszawie 1816 r., medycyny uczył się w Berlinie, poczem osiadł w Warszawie i zajmował się praktyką lekarską, a szczególnie chorobam, syfilistyoznemi, o których dużo praktycznych dzieł napisał. Takiemi są: 1) Przewodn^:k dla mężczyzn, (Warszawa, 1849, wyd. 9-ie, 1843, trzecie znacznie pomnożone 1859).    9) Środki ustrzelające od zarazy wenerycznej z dołączeniem

nieomylnego sposobu wytępienia tej choroby, (tamże, 1845).    3) Uwagi nad

teraźniejszym stanem starozahcnnych, (tamże, 1849).    4) Wykład praktyczny cńorób wenerycznych, (tamże, 1845).    5) Kobieta, miłości małżeństwo

pod względem moralnym, fizycznym i dyetyczno-lekarskim, (tamże, 1843). 6) Sluzotok zaraźliwy, (tamże, 1846). 7) Dziewięćset najlepszych środków domowych przeciwko rozlicznym chorobom, (tamże, 1843).    8) Onanizm,

zbiór niezbędnie potrzebnych, wiadomości i rad dla rodziców, (tamże, 1841, 9-ie wyd. powiększone 1850, trzecie 1859).    9) Listy T. Ricorda o chorobie

syfihtycznej, (tamże, 1853). W r. 1865 Rosenblum przeniósł się do Petersburga, gdzie dotąd praktykuje'.    F. M. S.