287
przeciw przywróceniu regulaminu organicznego, byl aresztowany .z towarzyszami i przewieziony do Orsowy. Zona jego, sprzedawszy wszystkie swe kosztowności, puściła się wraz z córką w podróż najprzykrzejszą, dostała się do męża i potrafiła go uwolnić. Schroniwszy się do Paryża, Rosetti wydawać z kilku innymi wychodźcami rumuńskimi dzienniki: r. 1850 „Rumunija przyszła,” przegląd literacki i polityczny i Rzeczpospolita Rumuńska,” które niedługo trwały. Tegoż roku ogłosił drukiem „ Wezwanie do wszystkich stronnictw," apologiję rewolucyi rumuńskiej, dwa listy do. księcia Stirbeya i Katechizm wiejski (Katichism de Tenulin), spoinie z Janem Bradiano, to jest rozmowy polityczne o wypadkach r. 1848. Później wydawał dz.ennik Roma-nule. L. R.
Rosiata, w dawnej polskiej kuchni tak nazywano mleko gęsto z jajkami warzone.
ROSickl, (Rositius, Zygmunt), jeden z dawniejszych kronikarzy polskich za Kazimierza Jagiellończyka żyjący. Był to zakonnik reguły Śgo Augustyna w klasztorze Panny Maryi na Piasku przy Wrocławiu, gdzie umarł w r. 1470. Napisał on Poczet i Kronikę biskupów Wrocławskich, obejmującą w częśc. pierwszej życia 25 biskupów, a w drugiej historyją Szląska, od r. 1237 czyli śmierci Henryka Brodatego, a zapisując w kilku skąpych słowach co się stało na Szląsku, niekiedy i o wypadkach w innych krajach wspominając, dociąga do r. 1470, w którym zapewne żyć i pisać przestał. Kronika ta zostawała przez półtrzecia wieku w rękopiśmie i wydaną była najprzód w jednym tomie Sommersbergera Scriptor. rer. Silesiae, a później przedrukowana w 3 tomie zbioru Miclera z dodatkami pod textem o biskupach Wrocławskich z rękopismu biblijoteki Załuskich, który się w wydaniu Sommersbergera nie znajdował.
Rosiczka, (Drosera Lin.), jest to nasza krajowa roślina, z tego względu ciekawa, że ma listeczki warzechowate, albo łyżeczkowate, czerwono-zielone, obwiedzione brzegiem i pod spodem purpurowemi szczecinkami, wydzielającemi ze swych wierzchołków ciecz słodką. Ponieważ na listeczkach rosiczki zawsze ta ciecz w postaci przezroczystych kropelek czyli rosy się zbiera, ztąd też i nazwisko tak polskie jako i łacińskie owej roślinki powstało; (z greckiego dro-seros zroszony). Rosiczka rośnie pospolicie na torfach, w pośród mchu torfowego (Sphagnum), i ma łodyżkę niewielką, z białemi kwiateczkami. Na listeczkach tej roślinki, różyczkowato na mchu roztoczonych, znajduje się zawsze mnóstwo muszek zdechłych, cieczą słodką przynęconych, a i pobudliwemi rzęskami, podobnie nieco jak u Muchołówki (ob.) przytrzymanych. Rosiczki jest u nas 3 gatunki, to jest: Drosera rotundifolia Lin., Drosera intermedia Hayne i Drosera anglica Huds. Pierwsza jest pospolitą, dwie drugie zaś tu i owdzie ale rzadko się trafiają, jak n. p. na Kujawach i Mazowszu, w Augu-stowskiem i Lubelskiem, i w innych miejscach. Wszystkie nie mają szczegółowego użycia, jednakże dla swych w oko wpadających postaci, i owej wydzielanej rosy, pięknie w słońcu błyszczącej, a od dawnych alchemików rosą słońca (ros solis) nazwanej i wysoko cenionej, godne są wspomnienia. F. Re...
Rosienie, miasto powiatowe w gubernii Kowieńskiej, dawniej główne sądowe na Zmujózi, od Jurborga mil 7 od Kowna 12 odległe, po litewsku zwane Rosejnej. a w kronikach pruskich Rossigen, Ruschigen, najczęściej Rasseyne. Mała rzeczka Rosienka, płynąca z południa na północ, w zwrocie swoim ku zachodowi tworzy po obu brzegach dwa przeciwległe pagórki, na których jest zabudowane miasto podzielone korytem jej na dwie nierówne części. Grobla z mostem łączy je z sobą, tworząc staw, dostarczający wody na potrzeby mie-