page0821

813

Solidns — Solikowski

lecz później wybijać kazał z funta tylko 22 solidy, (264 denarów), a Karol Wielki zniżył liczbę solidów z funta srebra do 20 (to jest 240 denarów), przy-czem podwyższył wagę funta o czwartą część, także funt za niego ważył 11 łutów 3^a/₃ kwintli, więcej niż grzywna kolońska, czyli zawierał w sobie łotów^r28. Obok tego jeszcze Pepin zupełnie zniósł solidy złote, a Karol Wielki, zdaje się, to postanowienie potwierdził i zalecił ściśle jego wykonanie. W związku z tcm postanowił 801 r., aby wszelkie opłaty z prawa Salickiego wynikające, które podobnie jak kary prawne u wszystkich narodów germańskich, ustanowione były w solidach złotych, uiszczane odtąd były w solidach srebrnych; tym więc sposobem jeden solidus srebrny zajął miejsce złotego. Solidy według ich wartości ustanowionej przez Karola Wielkiego, utrzymały się przez Wieki Średnie, dopóki liczono na funty, lecz często próba metalu doznawała zmiany i zwykle spadała. Ilość czystego srebra w denarze karlingskim wynosiła ²³/₂₄, ^a przeto funt menniczny ważący łótów 28, zawierał czystego srebra 26²/₅ łóta, a przeto według teraźniejszej wartości monet czynił 88 franków, 30 centymów, czyli prawie 21 rubli srebrem 99 kopiejek; Solid srebrny wart 4 fr. 40^l/₇ cent. czyli przeszło 1 rub. 9^l/_a kop., a denar 40,29 cent. czyli 10,03 kop. Wartość realna i obiegowa solidów późniejszych zmieniała się najrozmaiciej stosownie do miejsca i czasu. Ob. Guerard w prolegomenach do jego wydania: Polyptyąue de Pabbe Irminon (Paryż, 1844) i Leber: Essai sur V appredatinn de la fortunę prmee au moyen dge (wydanie drugie, Paryż, 1847).

Soligalicz, miasto powiatowe gubernii Kostromskiej, odległe o 31 mil od miasta gubernijalnego Kostromy. Posiada źródła słone, użytkowane już od połowy XIV wieku. W r. 1839 odkryto w mieście na głębokości 70 sążni, obfite źródło wody słonej zmięszanej z częściami mineralnemi. Podług badań przez urząd lekarski (w roku 1840) dokonanych, zawiera ono sól kwaśno-siarczaną, ałun i znaczną ilość żelaza. Po roku 1840 urządzone tu lecznicze kąpiele. Liczba mieszkańców jego wynosi 2,397 głów płci obojga (w r. 1863).    J. Sa..

Solignac (de la Pimpie Piotr Józef), historyk polski, urodził się w r. 1687, był sekretarzem przybocznym króla Stanisława Leszczyńskiego, gdy ten mieszkał w Lotaryngii; umarł r. 1773. Z natchnienia Leszczyńskiego napisał Hi-Stoire de Pologne, doprowadzoną do śmierci Zygmunta Augusta. Napisana stylem ozdobnym, zajmującym, wiele uwag trafnych w^r sobie mieści; przebija wszelako w tern dziele, jak się wyraża Łukasz Gołębiowski (o Dzwjopisach Polskich, Warszawa, 1826), lekkość i pióro cudzoziemca niedość przejętego narodowścią kraju, którego historyję przedsiębrał, ztąd zanadto surowy, albo płochy czasem sąd o rzeczach i osobach. Okazuje równie zbyt wiele upodobania w kreśleniu charakterów, kiedy je wypadki mocniej i żywiej malować powinny. Historyja Polska, tłomaczona na język polski wyszła w 5 tomach w Wilnie, r. 1763—67. Na niemiecki przetłomaczył Pauli, w Halli 1763. Zycie Leszczyńskiego przez Solignaca, pozostało w rękopiśmie. Dzieło Leszczyńskiego Glos wolny szlachcica wolność ubezpieczający (Nancy 1733 r.) przetłomaczył Solignac na francuzki, pod tytułem: Voix librę (Amsterdam, 1745 r).

Solikamsk, miasto powiatowe gubernii Permskiej, odległe o 29⁴/⁷ mil od miasta gubernialnego Permu. Liczba mieszkańców jego wynosi 3,120 głów płci obojga (w r. 1863).    J. S...

Solikowski (Jan Dymitr z Solek), arcybiskup lwowski, urodził się w r. 1539 w Sieradzkiem, po ukończonych naukach w akademii krakowskiej do Włoch wy-