scandjvutmp13401

76

Tylko nie plącz, proszę, bo żalu nie zniosę,

Dosyć go mani z męki Twojej, którą w sercu noszę*. Pokłon oddawajmy, Bogiem Je wyznajmy,

To Dzieciątko ubożuchne ludziom ogłaszajmy. Niech Je wszyscy znają, serdecznie kochają,

Za tak wielkie poniżenie chwałę Mu oddają.

O najwyższy Panie! waleczny Hetmanie! Zwyciężonyś, mając rączki miłością związane. Leżysz na tern sianie, Królu nieba, ziemie,

Jak baranek na zabicie za moje zbawienie.

Przyjdź do serca mego, Tobie otwartego, Przysposób je na mieszkanie dla wczasu Swojego. Albo mi daj Swoje, wyrzuciwszy moje,

Tak będę miał pałac piękny na mieszkanie Twoje.

20.

Lu - łaj - że Je - zu - niu mo - ja pe - rei - ko,

a Ty Go Ma - tu - chno w pla - czu u - tu - laj.

Zamknijże znużone płaczem powieczki,

Utulże zemdlone łkaniem usteczki. Lulajże ...

Lulajże piękniuchny nasz Aniołeczku,

Lulajże wdzięczniuchny świata Kwiateczku. Lulajże...

Lulujże Różyczko najozdobniejsza,

Lulajże Lilijko najprzyjemniejsza. Lulajże . .1