427
meluków, wywyższani bywają aź do pierwszego urzędu baszów. Al-mejki, gawhasyjki, owe publiczne śpiewaczki, skutkiem powszechnego skażenia, dotąd jeszcze, obdarzają swych wielbicieli, raczej godną kary rozpustą, niż pozwolonemi od natury roskoszami.
Nie tylko Phallus, czyli w'yobrażeuie męzkiego rodnego organu, było niegdyś obnoszone w tryumfie, podczas uroczystości egipskich, przez kobiety, mówi ksiądz Mignot(l) według Herodota (2), jako godło roskoszy i płodności; ale że nawet nie wstydzono się z nim publicznych migów. Powiada Plutarch, że zabobonne kobiety oddawały się lubieżnym dziwactwom poświęconego Mendesowi kozła, pomimo że to zwierzę przekładało kozy 13): egipskie almejki dopuszczają się dotąd jeszcze między sobą podobnych wybryków lubi eżuości (4).
Cały wschód, Syryja, lledyja, Fenicyja. Chaldeja, TyriSydon oddawały się uajsprośniejszym postępkom lubieżności. Natura w tych szczęśliwych klimatach, tak płodna, podniecała te ludy do ustawicznej rozpusty; pod postacią bożka światła, ludy tych okolic oddawały cześć zasadzie życia i organom przeznaczonym do jego odnawiania. Już to był wół, kozioł, którego płodny zapał wystwiał ro-skosz, rozwiązłość, równie jak wyobrażenia bożka Pana, czyli raczej Pryapa i Phallusa (5). Wiadomo każdemu że bóstwa polne, Satyry, Fauny, Sylwany miały przymioty kozła i lubieżności. godła płodności i obfitości. Znajdziemy też same wyobrażenia utrzymujące się u innych ludów, i w późniejszych wiekach, aż nawet w mniemaniach owych pisarzy o czartach, którzy opisali czarowników i czarownice, co to w swych nocnych schadzkach oddawać się mieli na rospustę kozłom tajemniczym (6).
U Fenicyjan roskosz miłosna uosobiona była pod imieniem Adonisa', było to słońce, a Yenera czyli Aslarta jego kochanka, była
(1) Mem. acnd. im er. t. XXXI. itr. 141.
(2) Lib. II.
(3) Patrz takie w Strabonie, Klemensie aleksandryjskim, a nadewszystko w Hero-docie, z przypisami Larchera, lib. II. sect. 46.
(4) Denon, Voyaget tom II. pag. 319.
(5) Obacz Du culte des divinites generatrices, on du Phallus ect. par D... Paris, in 8-vo 1805.
(6) Czytaj o zepsuciu obyczajów u starożytnych Jezuitę Bisseliusza, Illustrium ab orbe condito ruinarum, decades IVi drugie wydanie, Dillingen, 1679, in 8.