Sponsorzy2401

24

wyszły ezemplarz Pamiętnika. Zwierzchnik skończywszy mówić o rzeczy, dis którój wezwą] Brodzińskiego, obrócił się ku stolikowi.

»- Cói tam Wacpanowie piszecie?—zapytał, i przewracając niedbale karty Pamiętnika, okazał niby nieznacznie, to w miejscu, gdzie była jego rózprawa, kart nie przecięto. Prawdziwie chrześoiańskićj łagodności Brodziński, twarzą nawet nie ukazał najmniejszego wzruszenia. Milcząc, skromnie się ukłonił i odszedł. Dziś o tyło niegdyś sławionych dziełach jego zwierzchnika zupełnie prawie zapomniano, a przynajmniej nikt ich nie czyta: rozprawa zaś Brodzińskiego, jak gwiazda stała, świeci na widnokręgu literatury krajowój: bo nową w uiój epokę etanowi.

(Dominik Chodśko. Wzmianka o tyciu i piBmach Kazimierza Brodzińskiego. Dzieła K, Brodzińskiego. Wilno 1844 roku. Tom X).