tpn 1 22489801

e. l. niezabitowski: świat zwierzęcy na ziemiach polski 377

nie środkowo - europejskiej. Z form północnych mamy tutaj nadto Glyphotaelius punctatolineatus Retz. i Arctoecia dualis ML. Z form wschodnio-syberyjskich Limnophilus stigma Curt., z kirgizkich L. ni-griceps. Nadto Anabolia soror ML., Phacopteryx brevipennis Curt., Stenophylax dubius Steph., Neureclipsis bimaculata L., i Myrmeleon formicarium L. Faunę karpacką charakteryzują: Stenophylax coenosus Curt. i latipennis Curt. Psilopteryx psorosa Kol., Apatania vestita Kol., Halesus auricollis Piet., Raphidia affinis Schneid., Acrophylax cerbe-rus Brauer (Tatry), Hemerobius chomiacensis Dziędz. (Czarna Hora), Ecclisopteryx Dziędzielewiczii Klap., Brachycentrus carpathicus Dziędz., Rhyacophila polonica ML. Formy czarnomorskie są: Myrmeleon euro-paeum ML , Bittacus tipularius Fab., nadto dalej rozprzestrzenione: Panorpa gibberosa i Diplax meridionalis.

Prasiatnice (Pseudoneuroptera). Ważki (Odonata) z pośród nich liczą gatunków 76. Przeważna ich część należy do krajów środkowej Europy. Do północno-europejskich należą: Leucorrhinia rubi-cunda L., Aeschna sąuamata Muli., Coenagrion armatum Charp. Do form południowo-europejskicli należą: Orthetrum albistyla Sel., Sym-petrum meridionale Sel., S. depressiusculum Sel., Aeschna affinis Lind., Erythromma viridulum Charp., Coenagrion ornatum Charp. Do zachodnio-syberyjskich i południowo-wschodnio-europejskich: Le-ptetrum fulvum Muli., Coenotiata caudalis Charp., Sympetrum pede-montanum Alk, Epitheca bimaculata Charp., Aeschna flavipes Charp., Ae. viridis Evers. Inne grupy prasiatnic liczą około 113 gatunków, w tern kilka po raz pierwszy odkrytych w Galicyi, jak: Reuterella helvimacula Enderl. var. Enderleini Schille, Ecdyurus subalpinus Klap., Rhitrogena gorganica Klap.

Przylżeńce (Thysanoptera). Drobne te owady były dotąd badane u nas w Karpatach i na Podkarpaciu, oraz po części w okolicach Kijowa i liczą u nas około 90 gatunków i form. Pierwszą ich grupę tzw. Terebrantia stanowi przeważna część naszych gatunków, rozdzielających się między następujące rodzaje: Aelothrips, Physopus, Ana-phothrips, Thrips. Do tego można zaliczyć jeszcze 3 gatunki i jedną odmianę, żyjące w cieplarniach ogrodu botanicznego w Krakowie, tj. Parthenothrips dracenae Iieeg., Ileliothrips haemorrhoidalis Bouche z odmianą abdominalis Reut. i H. femoralis Reut. Druga rodzina mniej liczna: Tubuliferae, obejmuje zaledwie 5 gatunków, należących do rodzaju Anthothrips, Trichothrips i Acantothrips. Po raz pierwszy z Galicyi opisane zostały: Thrips Króli Schille, Setothrips Uzeli Schille, Cryptothrips unicolor Schille, Cr. uliginosa Schille, Phloeothrips al-bovittata Schille, Pachythrips fuscoptera Schille, Serratothrips Nie-zabitowskii Schille.