scandjvutmp4d01

Owidjusz Decroly. 69

być świadkiem tego świata żyjącego w celu przystosowania się do warunków otoczenia".

Decroly wychodzi z założenia, że należy rozwinąć w dziecku umiejętność do życia czynnego w społeczeństwie i stawia za zadanie: 1) dać dziecku znajomość własnej osobowości, zapoznać z tern, co tyczy się jego życia;

2)    dać znajomość środowiska społecznego. Każde zjawisko życiowe ma być rozpatrywane z 3-ch punktów: 1) korzyści jakie przynosi, 2) jego strony ujemnej, 3) wniosków praktycznych, jak należy postępować dla dobra własnego i dobra ludzkości. Główną podstawą w rozwoju dziecka jest zainteresowanie; przyswajamy tylko to, co nas interesuje. Zainteresowanie, powiada Decroly, jest tą furtką, która otwiera zbiornik uwagi.

Opierając się na różnych dziedzinach środowiska, Decroly wprowadza „ośrodki zainteresowań", dokoła których układa się cały materjał. Są niemi np. ogień — a więc ogrzewanie, rodzaje pieców, materjały opałowe, składy węgla i drzewa; ogień w oświetlaniu: świece, lampy, latarnie i t. p. Ochrona od zimna. Ulica, ogród i t. p. Z tego ogólnego planu, wychowawca układa sobie program, stosując się do miejscowych warunków i uwzględniając pory roku. Każdy temat może być podzielony dowolnie na kilka pogadanek. Przebieg każdego zajęcia polega na: 1) obserwacji zjawisk (co dzieci wiedzą o danym przedmiocie, badanie rzeczy i zjawisk); 2) kojarzeniu;

3)    wyrażaniu.

1. Obserwacja może być dwóch rodzajów: a) związana z opracowanym ośrodkiem zainteresowań, jako właściwa lekcja obserwacji, b) lub jako okolicznościowa lekcja obserwacji, powstająca na tle przypadkowych wydarzeń np. pojawienia się jakiegoś zwierzątka, lub przedmiot jakiś,