0033

0033



35


§ 2. Całkowanie funkcji wymiernych

Wykażemy teraz, że pierwszy ułamek można zawsze sprowadzić do mianownika Q w ten sposób, aby licznik pozostał wielomianem. Istotnie,

D' n _p Q

P'lQi-PiQ[ _ lV*2 1    Qi    _ P[Q2-PiH

Ql    QiQ*    Q

gdzie H oznacza iloraz Q\ Q2IQi- Iloraz ten można jednak przedstawić w postaci wielomianu. Rzeczywiście, jeśli (jc—a)k przy k > 1 wchodzi w skład Qu to (x—a)k~l wchodzi, do Q\, a x—a do Q2. Do takiego samego wniosku dojdziemy, gdy chodzi o wielomian kształtu (x2+px+q)m dla m ^ 1. Tak więc licznik ułamka H dzieli się bez reszty przez mianownik, można zatem dalej traktować H jako wielomian stopnia n2—l.

Uwalniając się od wspólnego mianownika Q otrzymujemy tożsamość dwóch wielomianów stopnia n— 1:

Pi Q2~Pi H+P2 Qt = P •

Jak i wyżej otrzymujemy stąd dla wyznaczenia wprowadzonych n nieoznaczonych współczynników układ n równań liniowych.

Ponieważ możliwość rozkładu (10) została udowodniona dla dowolnego P, więc wspomniany układ musi być niesprzeczny przy wszelkich wyrazach wolnych. Stąd już samo przez się wynika, że wyznacznik układu musi być różny od zera, a więc układ jest oznaczony i rozkład (10) jest określony dla danych mianowników Qx i Q2 — jednoznacznie (').

Przykład. Wydzielić część wymierną całki

r 4x4+4.x:3 + 16jt2-l-12.x+8 dx 1    (jt+l)2(*2 + l)2

Mamy

Qt = Qi = (*+l)(*2+l) = *J+*2+*+l,

4jc‘t+4x2 + 16^2 +12^+8 _ |~ ax2 + bx+c 1    dx2 + ex+f

(jr2+x2+Jt+l)2    [ jc2+jc2+jc+1 J    Jr3 + Jt2 + Jt+1 ’

skąd

4xi + 4x3 + l6x2 +12x+8 =

=(2ax+b) (.x2+x2+x+l)—(ax2+bx+ć) Qx2+2x+l)+(.dx2+ex+f)(x3+x2+x+l) ■

Przyrównując współczynniki przy jednakowych potęgach x z obu stron równości otrzymujemy układ równań, z którego wyznaczymy niewiadome a, b...../:

xs

*3

a:2

a:1


d = 0 (dalej d nie bierzemy już pod uwagę), —a+e = 4,

—26+e+/= 4, a—b—3c+e+f = 16 ,

2a-2c+e+/= 12, b—c+/= 8 ,

skąd

1,    6 = 1, c = —4, d = 0, e = 3,    /= 3.

(') Porównaj analogiczną uwagę dotyczącą rozkładu ułamka właściwego na ułamki proste str. 32.

3*


Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
27 § 2. Całkowanie funkcji wymiernych Należy podkreślić, że wszystkie te całki istnieją realnie O, s
img028 CAŁKOWANIE FUNKCJI WYMIERNYCH Całkowanie ułamków prostych Ze wzorów 15 i 16 zapisanych w tabl
img027 ID. CAŁKOWANIE FUNKCJI WYMIERNYCH Niech 31 będzie funkcją wymierną zmiennej rzeczywistej x (z
img030 CAŁKOWANIE FUNKCJI WYMIERNYCH Po tym przekształceniu otrzymujemy: CAŁKOWANIE FUNKCJI
img032 CAŁKOWANIE FUNKCJI WYMIERNYCH CAŁKOWANIE FUNKCJI WYMIERNYCH 1 32 1 • +3r1 • i +1a, 4(-x2
img033 CAŁKOWANE FUNKCJI WYMIERNYCH PRZEZ ROZKŁAD NA UŁAMKI PROSTE stkim pozwala w wygodny sposób (z
img034 CAŁKOWANIE FUNKCJI WYMIERNYCH (zobacz przykład 1.3). Wobec tego CAŁKOWANIE FUNKCJI WYMIERNYCH
img035 CAŁKOWANIE FUNKCJI WYMIERNYCH PRZEZ ROZKŁAD NA UŁAMKI PROSTE = In
img036 CAŁKOWANIE FUNKCJI WYMIERNYCH CAŁKOWANIE FUNKCJI WYMIERNYCH W rezultacie r xdx • xdx i
img037 CAŁKOWANIE FUNKCJI WYMIERNYCH PRZEZ WYODRĘBNIENIE CZĘŚCI WYMIERNEJ jając jednak tę kwestię, o

więcej podobnych podstron