Pigmej i spisek lekarzy: bić, bić i jeszcze raz bić! 629
Stalin w grobowym milczeniu okrążył trzy razy stół, a potem spytał:
- Przebaczyć? - Znów zaczął chodzić wokół stołu. - Czy nie przebaczyć? Przebaczyć czy nie przebaczyć? - Wreszcie odpowiedział: - Przebaczyć!
Złobin dostał nagrodę. Potem Stalin zaatakował antysemityzm: w tym czasie upierał się, że żydowscy pisarze muszą umieszczać swoje semickie nazwiska w nawiasach po rosyjskich pseudonimach. Teraz spytał zaskoczonych członków komitetu:
- Po co to? Czy komuś sprawia przyjemność podkreślać, że ten człowiek jest Żydem? Po co? Żeby propagować antysemityzm?
Stary lis grał w kilka różnych gier jednocześnie.
Stalin zawsze przejawiał zainteresowanie teorią lingwistyki: w tej dziedzinie przodował profesor Nikołaj Marr, który ustanowił stalinowską ortodoksję, dowodząc, że języki, podobnie jak klasy społeczne, ostatecznie zanikną i stopią się w jeden język, kiedy zapanuje komunizm. Gruziński językoznawca, Arnold Czikobawa, napisał do Stalina, aby skrytykować ową teorię. Stalin, pragnąc podbudować swój narodowy bolszewizm przez obalenie „marryzmu”, zaprosił Czikobawę na obiad, który trwał od dziewiątej wieczorem do siódmej rano, i przez cały czas skrzętnie notował. Później zorganizował dyskusję na łamach „Prawdy”, aby rozstrzygnąć ją własnym artykułem zatytułowanym Marksizm a problemy językoznawstwa, który w jednej chwili zmienił całą radziecką naukę i ideologię.1
Tuż przed otwarciem zjazdu Stalin z dumą opublikował inny owoc swoich studiów, bombastyczną rozprawę Ekonomiczne problemy socjalizmu w ZSRR, w której ogłosił „obiektywizm” praw ekonomii i potwierdził dogmat, że państwa imperialistyczne dążą do wojny, ale przeskoczył również kilka etapów marksizmu, dowodząc, iż komunizm uda się osiągnąć za jego życia. Zawsze przywiązywał ogromną wagę do ideologii, ale starzy wyznawcy, Mołotow i Mikojan, nie zgodzili się z tym „lewicowym odchyleniem”. Kiedy przyjechali na obiad do Kuncewa, Stalin spytał:
- Jakieś pytania? Komentarze?
Beria i Malenkow, którzy nigdy nie byli mocni w ideologii, pochwalili rozprawę. Ale Mołotow, nawet w obliczu zagrożenia życia, nie godził się
Czikobawa powiedział Stalinowi, że niektórzy z jego ormiańskich kolegów zostali zwolnieni z pracy, ponieważ podzielali jego poglądy. Stalin natychmiast wezwał do telefonu armeńskiego przywódcę, Grigorija Arutinowa, i spytał go o profesorów. „Zostali usunięci ze stanowisk” - odparł Arutinow. „Za bardzo się pospieszyliście” - powiedział Stalin i odłożył słuchawkę. Profesorów niezwłocznie obudzono i przyjęto z powrotem do pracy. Spotkanie z Czikobawą prawdopodobnie miało miejsce 12 kwietnia 1950 roku, kiedy Stalin planował wojnę koreańską; jego artykuł został opublikowany 20 czerwca tego roku. List Czikobawy przekazał Stalinowi gruziński pierwszy sekretarz Czark-wiani, co świadczy o władzy tych, którzy mieli bezpośredni dostęp do Wodza.