107

107



A HibUl. IM1U.1 ,Vvu    r„, r ), buui :uO

ISBN D4H1II ł-7. © l>. »N TOS >«}


3 13 WŁAŚCIWOŚCI MAGNETYCZNE ATOMÓW WlELOELElCTRONOWYCH


107


Siła F (pozorny wzrost lub ubytek ciężaru), z jakci działa pole magnetyczne na próbkę w postaci walca o przekroju /t, dana jest wzorem



(346)


w którym M oznacza masę molową badanej substancji, kg mol-1, /> — jej gęstość, kg m \ — przcmkalność magnetyczną próżni <4 zr • 10 ‘7 N • A 2). A — przekrój


pióbki. nr, oraz Bo indukcję pola magnetycznego w tym miejscu pomiędzy biegunami magnesu, w którym przyjmuje ona wartość największą, kg-s *-A Wzór len odnosi się


do takiego ustawienia próbki, w którym dolny jej koniec znajduje się w polu o indukcji Bo, górny natomiast sięga do miejsca, w którym indukcję pola magnetycznego można zaniedbać <B «0). Wielkość /M. którą obliczamy z przekształconego wzoru (3.46)


nosi nazwę molowej podatności magnetycznej Wyrażamy ją w m' mol '. Stanowi ona miarę zdolności (podatności) danej substancji do ulegania namagnesowaniu w polu magnetycznym.

Na molową podatność magnetyczną, składają się: molowa podatność diama-gnctyczna. x‘»“, oraz molowa podatność paramagnetyczna.



(3-48)


Pierwsza z nich jest zawsze ujemna, gdyż mamy do czynienia z pozornym zmniejszaniem ciężaru próbki (F < 0). diuga zawsze dodatnia, gdyż mamy do czynienia z pozornym wzrostem ciężaru próbki (F > 0). W przypadku substancji diamagnctycznych /u" — 0


W przypadku substancji paramagnetycznych zachodzi zawsze nierówność Xu‘‘ > Xu i w pomiarach nic wymagających szczególnie dużej dokładności możemy przyjąć, iż.



(3.49)


Z punktu widzenia chemii nieorganicznej badania paramagnetyzmu są znacznie ważniejsze niż badania diamagnetyzmu, gdyż na ich podstawie możemy wyznaczyć wartość momentu magnetycznego jonów lub cząsteczek.

Podatność paramagnetyczna maleje wraz ze wzrostem temperatury. Jest to spowodowane tym, że w wyższych temperaturach mchy termiczne coraz baidziej zaburzają uporządkowanie momentów magnetycznych jonów czy cząsteczek, wymuszone przez zewnętrzne pole magnetyczne, i odpowiednio do lego słabnie namagnesowanie próbki w polu. Zależność podatności paramagnetycznej od temperatury stosuje się najczęściej do prawa Curic-Wcissa


C


Xu T + 0


(3.50)



Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
A HibUl. IM1U.1 ,Vv»«    rw, r ), buui :uO ISBN D4H1II ł-7. © l>. »N TOS >«} 18
A HibUl. IM1U.1 .Vvu    --u, r ), buui :uO ISBN D4H1II ł-7. © l>. »N TOS >*} 7
A HibUl. IM1U.1 .Vvu    --u, r ), buui :uO ISBN D4H1II ł-7. © l>. »N TOS >«} 13
A HibUl. IM1U.1 ,Vv.«    r.», r ), buui :uO ISBN D4H1II ł-7. © l>. »N TOS »*} 7 13
A HibUl. IM1U.1 .Vv»i    r ), buui :uO ISBN D4H1II ł-7. © l>. »N TOS >«} 13 2 A
A HibUl. IM1U.1 ,Vv.«    r ), buui :uO ISBN D4H1II ł-7. © l>. »N TOS >«} 13 2 A
A HibUl. IM1U.1 ,Vv». .«»•»». :i>, r ), buui :uO ISBN D4H1II ł-7. © l>. »N TOS »*} 13 3 ADSORP
A HibUl. IM1U.1 ,Vv»«    r.», r ), buui :uO ISBN D4H1II ł-7. © l>. »N TOS >«} 1
A HibUl. IM1U.1 ,Vv»«    --u, r ), buui :uO ISBN D4H1II S-7. © l>. »N TOS »*} 13.5
A HibUl. IM1U.1 ,Vv»«    raa, r ), buui :uO ISBN D4H1II ł-7. © t>< WN TOS >«
A HibUl. IM1U.1 .Vvu    r„, r ), buui :uO ISBN D4H1II ł-7. © l>. »N TOS >*} 333
A HibUl. IM1U.1 .Vvu    r.., r ), buui :uO ISBN D4H1II ł-7. © l>. »N TOS >«} 34
A HibUl. IM1U.1 ,Vvu    --u, r ), buui :uO ISBN D4H1II ł-7. © l>. »N TOS »*} 2
A HibUl. IM1U.1 .Vvu    r„, r ), buui :uO ISBN D4H1II ł-7. © l>. »N TOS >*} 1.4
A HibUl. IM1U.1 .Vvu .«n>v>».--u, r ), buui :uO ISBN D4H1II ł-7. © l>. »N TOS >*} 2 2 EN
A HibUl. IM1U.1 ,Vvu    r ), buui :uO ISBN D4H1II ł-7. © l>. »N TOS >«} 2 a SZY
A HibUl. IM1U.1 ,Vvu    r.», r ), buui :uO ISBN D4H1II ł-7. © l>. »N TOS >«} 2

więcej podobnych podstron