311

311



A HibUl. IM1U.1 ,Vv»«    r ), buui :uO

ISBN D4H1II ł-7. © l>. »N TOS »*}

10 S ENTROPIA


31)


10.5. ENTROPIA


W poprzednich paragrafach zostało wprowadzone pojęcie entalpii swobodnej, termodynamicznej funkcji stanu, za pomocy której można określić kierunek procesów przebiegających samorzutnie w warunkach stałej temperatury i ciśnienia. Dla określenia kierunku procesów samorzutnych można posłużyć się także inną funkcją termodynamiczną, noszącą nazwę entropia. Entropię. S, układu określamy jako funkcję, której zmianę d5 przedstawia iloraz ciepła wymienionego przez układ w procesie odwracalnym, dq^„. i temperatury bezwzględnej. T. w której wymiana ciepła nastąpiła:

d</„t«


dS


(10 19)


Entropia jest funkcją stanu, a więc jej zmiany zależą tylko od stanu początkowego i końcowego, mc zalezą natomiast od drogi, na której dany proces się odbywał. Zmiana entropii w procesie nieodwracalnym jest więc taka sama, jak w procesie odwracalnym, ale zmianę tę można obliczyć jednoznacznie, rozpatrując tylko proces odwracalny. Dla procesu nieodwracalnego


d</,uc„dpi d</,Jui


ÓS


(10 20)


T ' T

Zmianę entropii towarzyszącą iz.otermicznej ekspansji gazu doskonałego od objętości t’i do i1: możemy obliczyć rozważając izotermiczną i odwracalną ekspansję gazu opisaną w p. 9 2. Zmianę entropii, AS, obliczymy całkując równ. (10.19)


as = Sz-s, = j’ds = j’= i

odwracalnej ekspansji gaz doskonały pobiera ciepło określone


(10.21)


W czasie izolcrtnicznej równaniem (9.5)

i stąd


= iiRTUtU|


t’»

nRT In —


AS =


-!i=„/Mn-

U|


(10.22)


Wzrostowi objętości gazu doskonałego towarzyszy wzrost jego entropii, nic jest z mm natomiast związana żadna zmiana energii wewnętrznej (p. 9.2).

Zauważmy teraz, zc ciepło było przekazywane do układu z otoczenia, które w każdej chwili pi/emiany odwracalnej pozostawało praktycznie w równowadze z układem. Panowała w mm taka sama temperatura, a ciśnienie zewnętrzne, przeciwko któremu ekspandujący gaz wykonywał pracę, było w każdej chwili praktycznie takie sarno, jak ciśnienie wewnątrz gazu. Otoczenie układu, oddając ciepło, zmieniło swoją entropię o wartość

a i-    śrnlw


Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
A HibUl. IM1U.1 ,Vv»«    :u, r ), buui :uO ISBN D4H1II ł-7. © l>. »N TOS >«} 3
A HibUl. IM1U.1 ,Vv»«    :u, r ), buui :uO ISBN D4H1II ł-7. © l>. »N TOS >«} 10
A HibUl. IM1U.1 ,Vv.i    r ), buui :uO ISBN D4H1II ł-7. © l>. »N TOS »*} 10 4 PRAW
A HibUl. IM1U.1 ,Vv»«    --u, r ), buui :uO ISBN D4H1II ł-7. © l>. »N TOS >«} 1
A HibUl. IM1U.1 ,Vv»«    --u, r ), buui :uO ISBN D4H1II ł-7. © l>. »N TOS >*} 1
A HibUl. IM1U.1 ,Vv»« .«»•»»«.--u, r ), buui :uO ISBN D4H1II ł-7. © l>. »N TOS >«} I) 10 REAKC
A HibUl. IM1U.1 .Vv»«    r ), buui :uO ISBN D4H1II ł-7. © l>. »N TOS >«} I) 10
A HibUl. IM1U.1 ,Vv»«    :i>, r ), buui :uO ISBN D4H1II ł-7. © l>. »N TOS >«
A HibUl. IM1U.1 .Vv»«    r ), buui :uO ISBN D4H1II ł-7. © l>. »N TOS >*} 6
A HibUl. IM1U.1 ,Vv»«    :u, r ), buui :uO ISBN D4H1II ł-7. © l>. »N TOS >«} 1
A HibUl. IM1U.1 ,Vv».    r ), buui :uO ISBN D4H1II t-7. © l>. »N TOS >*} 22 2 J
A HibUl. IM1U.1 ,Vv».    -u, r ), buui :uO ISBN D4H1II ł-7. © l>. »N TOS >«} 26
A HibUl. IM1U.1 ,Vv»« .«»•»». :u, r ), buui :uO ISBN D4H1II ł-7. © l>. »N TOS >«} 33 2 7 PROST
A HibUl. IM1U.1 ,Vv»«    --u, r ), buui :uO ISBN D4H1II ł-7. © l>. »N TOS »*} 2 JĄ
A HibUl. IM1U.1 ,Vv»«    --u, r ), buui :uO ISBN D4H1II ł-7. © l>. »N TOS >«} 3
A HibUl. IM1U.1 ,Vv»«    r ), buui :uO ISBN D4H1II f- © l>. »N TOS >«} 50 3
A HibUl. IM1U.1 ,Vv».    -u, r ), buui :uO ISBN D4H1II ł-7. © l>. »N TOS >«} S5
A HibUl. IM1U.1 .Vv»«    r ), buui :uO ISBN D4H1II ł-7. © l>. »N TOS >«} 59 3 4

więcej podobnych podstron