A HibUl. IM1U.1 ,Vv»« r ), buui :uO
ISBN D4H1II ł-7. © l>. »N TOS »*}
10 S ENTROPIA
31)
10.5. ENTROPIA
W poprzednich paragrafach zostało wprowadzone pojęcie entalpii swobodnej, termodynamicznej funkcji stanu, za pomocy której można określić kierunek procesów przebiegających samorzutnie w warunkach stałej temperatury i ciśnienia. Dla określenia kierunku procesów samorzutnych można posłużyć się także inną funkcją termodynamiczną, noszącą nazwę entropia. Entropię. S, układu określamy jako funkcję, której zmianę d5 przedstawia iloraz ciepła wymienionego przez układ w procesie odwracalnym, dq^„. i temperatury bezwzględnej. T. w której wymiana ciepła nastąpiła:
dS
(10 19)
Entropia jest funkcją stanu, a więc jej zmiany zależą tylko od stanu początkowego i końcowego, mc zalezą natomiast od drogi, na której dany proces się odbywał. Zmiana entropii w procesie nieodwracalnym jest więc taka sama, jak w procesie odwracalnym, ale zmianę tę można obliczyć jednoznacznie, rozpatrując tylko proces odwracalny. Dla procesu nieodwracalnego
ÓS
(10 20)
T ' T
Zmianę entropii towarzyszącą iz.otermicznej ekspansji gazu doskonałego od objętości t’i do i1: możemy obliczyć rozważając izotermiczną i odwracalną ekspansję gazu opisaną w p. 9 2. Zmianę entropii, AS, obliczymy całkując równ. (10.19)
(10.21)
W czasie izolcrtnicznej równaniem (9.5)
i stąd
= iiRTUt — U|
t’»
nRT In —
AS =
(10.22)
Wzrostowi objętości gazu doskonałego towarzyszy wzrost jego entropii, nic jest z mm natomiast związana żadna zmiana energii wewnętrznej (p. 9.2).
Zauważmy teraz, zc ciepło było przekazywane do układu z otoczenia, które w każdej chwili pi/emiany odwracalnej pozostawało praktycznie w równowadze z układem. Panowała w mm taka sama temperatura, a ciśnienie zewnętrzne, przeciwko któremu ekspandujący gaz wykonywał pracę, było w każdej chwili praktycznie takie sarno, jak ciśnienie wewnątrz gazu. Otoczenie układu, oddając ciepło, zmieniło swoją entropię o wartość
a i- śrnlw