155

A HibUl. IM1U.1 .Vvu    --u, r ), buui :uO

ISBN D4H1II ł-7. © l>. »N TOS »*}

155

i 10 PROMIENIE KOWALENCYJNE. DŁUGOŚĆ I ENERGIA WIĄZANIA

udziału w tworzeniu orbitali cząsteczkowych, gdyż nic nakrywa się z żadnym z orbitali atomowych skrajnych atomów tlenu,

Rys. 4.25. Nakładanie się orbitali 2p. atomów llenu w cząsteczce O

Weźmy teraz pod uwagę orbita! 2/>_{; 2} atomu centralnego (atom tlenu 2). Orbita! ten. nie biorący udziału w hybrydyzacji, nakłada się równocześnie z urbitalcm 2p_;.t skrajnego atomu tlenu I oraz z orbitalom 2p ₃ skrajnego atomu tlenu 3 (rys. 4.25). Orbitale cząsteczkowe, powstające w wyniku równoczesnego nakładania się orbitalu atomu centralnego z oibitalami dwu atomów skrajnych, stanowią kombinację liniową trzech orbitali atomowych: p _t, p j i p_{: f}. Są to orbitale trójcentrowc. a więc orbitale zdelokalizowane. Te względu na symetrię są one orbitalami ,-r.

Rys 4.26. Kontury zdelokalizowanego orbitalu wiążącego w cząsteczce ozonu

I.iczba efektywnych orbitali cząsteczkowych równa jest liczbie nakładających się orbitali atomowych, wynosi zatem 3. Orbita! o najniższej energii .7,^. jest orbitalem wiążącym, orbita! o najwyższej energii — orbitalem antywiążącym. Energia irze-etego orbitalu. .7^. jest bliska natomiast energii wyjściowych orbitali atomowych Oibital ten nosi nazwę orbitalu niewiążącego, gdyż zajęcie go przez elektrony praktycznie ani