skanuj0006

40 B. Kulisiewicz, WlKij, piesku!

6. Ćwiczenia doskonalące umiejętność liczenia

Liczenie wywodzi się z rytmów i opiera się na zdolności wychwytywania regularności. Służy do poznawania i porządkowania otoczenia, a także do panowania nad nim.

Łapy, łapy, cztery łapy

To Ćwiczenie ma na ceiujiaskuoalenieiimisj ętnościdicze n ia.sza-cowania i nazywania odpowiednim słowem (liczebnikiem) policzonych przedmiotów.

Terapeuta pyta: „Ile pies ma łap?”. Dziecko liczy samodzielnie lub razem z terapeutą: jeden, dwa, trzy, cztery. Pies ma cztery łapy.

Tego typu ćwiczeń powinno być więcej. Dziecko może liczyć miski, piłki, psie zabawki, rysunki psów i wszystko dookoła.

Ja szczekam -Ty liczysz

ćwiczenlejtnaożliwia liczenie z użyciem nazw, liczenie zjawisk następujących po sobj^Ayydłużenie czasu koncentracji—-

Pies szczeka na komendę terapeuty, a dziecko liczy, ile razy pies zaszczekał. Dziecko może liczyć równocześnie ze szczekaniem psa bądź po tym, jak pies skończy szczekać.

Plus - minus

W tym ćwiczeniu dzieci opanowują umiejętność dodawania i odejmowania. Koncentrują s)ę ną czynnośclach dokładania, -zab.lorania, odkła-dania.

Terapeuta kładzie przed dzieckiem dwie piłeczki i liczy je: „Jeden, dwa. Dwie piłeczki”. Dokłada jeszcze dwie i pyta: „Ile jest piłeczek? Policz”.

Terapeuta układa przed dzieckiem trzy smakołyki dla psa i prosi dziecko: „Policz, ile jest smakołyków”. Dziecko iiczy. Pies zjada jeden smakołyk, a dziecko liczy, ile pozostało. Należy zastosować zasadę stopniowania trudności, wprowadzając do liczenia coraz więcej elementów,