skanuj0012

34 B. Kulisiewicz. Wtraj, piesku!

4, Ćwiczenia rozwijające samodzielność

Opanowanie czynności samoobsługowych pozwala dziecku mądrze organizować swoją aktywność, tak aby osiągnąć cel. Te doznania dziecko przenosi na inne sytuacje zadaniowe, także w dziedzinie aktywności intelektualnych. Wzrastająca samodzielność dzieci rozwija w nich zaufanie do siebie i pomaga im coraz częściej przejmować inicjatywę.

Z worka do miski

Ćwiczenie to ma za zadanie doskonalenie umiejętności posługiwania się iyźkąidoskonalenle precyzji ruchów'

Zadaniem dziecka jest nabieranie łyżką suchej karmy z torby i nasypy wanie jej do psiej miski,

Karmienie psa

To ćwiczenie,kształtu ję.na wyk dobrego zachowania przy jedzeniu oraz doskonali ruchy wykonywane przy Jedzeniu łyżką (trzymanie, nabiera nie, podnoszenie).

Dziecko siada naprzeciwko psa i karmi go, podając mu łyżką serek homogenizowany. Wcześniej terapeuta pomaga dziecku starannie przygotować posiłek dla psa na tacy (kładzie serwetę, łyżkę obok miski, fantazyjnie układa serwetkę). Uczy też dziecko zwrotów grzecznościowych: „proszę”, „smacznego”, „dziękuję”. Po zakończeniu ćwiczenia dziecko wyciera psu pysk i zmywa naczynia,

Piję sam 1 wiem, co do czego służy

Ćwiczenie d oskonali umlejętność trzymąnjakllbka, kształtuje precyzję i pewność ruchów.

Terapeuta nalewa dziecku do kubka soku, a psu wody do miski. Zwraca się do dziecka z pytaniem: „Go będziesz teraz robił? A pies? Z czego pije dziecko, a z czego pies? Pokaż pieskowi, jak ładnie pijesz sok z kubeczka".

Elementy dogoterapil w organizowaniu zabaw dziecięcych

Zabawa jest tym rodzajem aktywności człowieka, która w różnorodnych formach jest obecna na wszystkich etapach jego życia. Zabawa spełnia funkcję przystosowawczą, umożliwiając dziecku eksplorację nie tylko otaczającego świata, ale także własnych zachowań i pomysłów, i testowanie ich podczas zabaw - można ją utożsamiać z rozmaitymi czynnościami badawczymi. Zabawa daje dziecku nieograniczoną możliwość odtwarzania i przetwarzania treści swych doświadczeń w realnym śwlecie na nowo, Jest przejawem własnej aktywności dziecka, wyznacznikiem Jego rozwoju. Zabawa to proces uczenia się najlepiej dostosowany do potrzeb rozwojowych dziecka, zabawa odgrywa ważną rolę w kształtowaniu procesów umysłowych.

Stonoga

To świetna zabawa integracyjna¹, usprawnia ruchowo, uczy współpracy.

Terapeuta ustawia się za dzieckiem (bądź dzieci ustawiają się jedno za drugim) i łapie dziecko w pasie. Maszerują, tupią i śpiewają:

Idzie, idzie stonoga, stonoga, stonoga, aż się trzęsie podłoga, podłoga, bęc.

Pierwsza noga. druga noga |podając kolejność nogi, stają w rozkroku]... przechodź.

Na tę komendę pies przechodzi pod nogami dziecka i terapeuty (lub dzieci). Za psem pod nogami terapeuty przechodzi dziecko (lub ostatnie

1

Pomysł zabawy pochodzi z książki M. Bogdanowicz, IK co się txwi<f s ckleńni,

T larnmniu fi/IwristW