ScanImage006 bmp

przedmiotów, ruchy rączkami, podskakiwanie, darcie papieru, większe zainteresowanie przedmiotami niż ludźmi (np. rury, urządzenia, żaluzje), dziwactwa związane z ubieraniem.

Dziecko autystyczne z reguły funkcjonuje równo, poprawę można uzyskać dzięki długotrwałej, systematycznej pracy. Lepiej rokują dzieci o wyższym poziomie intelektualnym.

Teorie powstania autyzmu:

-    zmiany poszczepienne

-    zakażenie drożdżami/ grzybem- chęć na słodycze u tych dzieci.

-    uszkodzenia układu nerwowego (wczesnodziecięce padaczki, napady skłonów)

-    teoria podwzgórzowa

-    zbyt szczelny filtr podwzgórza, niewrażliwość na bodźce lub mało szczelny filtr podwzgórza, nadwrażliwość na bodźce

Dzieci autystyczne poznają przedmioty innymi zmysłami wtedy, gdy robić tego już nie powinny (np. obstukiwanie). Dzieci te mogą mieć trochę inny próg bólu, żeby w' ogóle coś poczuć, potrzebują silnych bodźców- stąd epizody autoagresywme.

Dziecko nie może całkowicie wyjść z autyzmu, ale może poprawić swóje funkcjonowanie.

Wybiórcze zdolności dotyczą pewnej sfery (np. uczenie się na pamięć cyfr, rozkładów' jazdy, programów' telewizyjnych)- gdy skupiają się na tej czynności, inne rozwijają się gorzej, bo nad nimi nie pracują.

Diagnostyka CUN (w' tym badanie funkcjonalne) —>■ strukturalnie    mózg    może    być

w porządku, ale nie funkcjonuje on jak trzeba.

-    brak leczenia farmakologicznego.

-    gdy dziecko jest bardzo pobudzone, podaje się środki uspokajające.

-    terapia behawioralne

-    metody często bardzo drastyczne (to wygląda jak tresura)

-    wzbudzanie ośrodka rytmu i rymu (ćw. aparatu mowy dzięki wierszykom- echolalie, skojarzenie czynności z gestem- nie tylko mówię, ale i pokazuję)

-    należy pracować nad kontaktami społecznymi

-    chodzenie do przedszkola, pow'olne wdrażanie dziecka w zajęcia (często najpierw lepszy kontakt z dorosłymi)

-    nie znoszą zmian terapeuty

-    intensywna terapia logopedyczna

-    terapia w kierunku usamodzielnienia tych dzieci

-    terapia 1 na 1 (jedna osoba z autyzmem + jeden terapeuta)

-    usługi opiekuńcze:    można uzyskać pomoc

psychologa, realizującego określony zestaw' zadań-pro wadzenie programów', stymulacja danej sfery

F 84.1 Autyzm atrmmt

-    późniejszy początek (po 3 r.ż.)

-    brak odchyleń w jednej lub dwóch sferach Problem: rozróżnienie autyzmu atypowego od dysfazji rozwojowej (możliwe dzięki badaniom funkcjonalnym ośrodków mowy - w Polsce raczej niedostępne). Postępowanie terapeutyczne wobec tych zaburzeń jest zasadniczo takie samo.

F 84.2 Zespó łRetia

-    typowe objawy autystyczne, ale jest to choroba UN

związana z przemianą    metaboliczną (choroba

genetyczna związana z przemianą białkową)

-    choroba postępująca (pomimo terapii coraz gorsze wyniki), może skończyć się śmiercią

-    zwykle dziewezynki przed 3 r.ż.

-    „myjące” ruchy rąk- stereotypowe, regres mowy, w

miarę trwania choroby    pojawiają się objawy

neurologiczne, niedobór    wagi, wzrostu, napady

bezdechu, napady padaczkowe

F 84.3 Dziecięce zaburzenia dezintezracyine

-    rzadko rozpoznawane-    często przypominają

schizofrenię wezesnodziecięcą

-    po okresie prawidłowego rozwoju szybka utrata umiejętności w 2-3 sferach, do twego izolacja od otoczenia, nasilone ruchy stereotypowe, mani ery zmy

-    bardzo często znajduje się przyczynę organiczną

F 84.4 Zaburzenia hiperkinelyczne z towarzyszącym upośledzeniem umysłowym i ruchami stereotypowymi

-    upośledzenie umysłowe od umiarkowanego w dół

-    pobudzenie i nadruchliwość

-    problemy w kontaktach społecznych

- bardzo zły rozwój mowy

- nasilone stereotypie    ruchowe (często autoagresywmem np. uderzenia głowę, gryzienie, wyry wenie włosów')

-    grupa dzieci, których jest najwięcej, jeśli chodzi o autyzm- 85%

F 84.5 Zespół Asperzera

-    występuje u osób z dobrym intelektem

-    przede wszystkim zaburzenia w' sferze społecznej (kontakty z osobami bliskimi nie są najgorsze)

-    dobry rozwej mowy

-    stereotypowe zainteresowenia —» mogą zmieniać się w' czasie, np. rysowanie komiksów, zainteresowanie konstrukcjami, czasem określonym przedmiotem szkolnym; poświęcanie się jednej sferze życia, zaniedbywanie pozostałych-próba wyrwania z tych zainteresowań może wywołać agresywne zachowanie

-    częściej chłopcy (10:1)

-    brak potrzeby nawiązywania kontaktów' społecznych

-    niezrozumienie żartów' (wszystko biorą na serio), przysłów', uogólnień, przenośni, znaczenia przezwisk

5