7.1.1. Silnik skokowy w układzie otwartym
W niektórych publikacjach [132; 146] za główne zalety zastosowania silnika skokowego w napędzie, w porównaniu z serwonapędem prądu stałego, uważa się:
— niewystępowanie sprzężenia zwrotnego;
— możliwość realizowania bardzo małych przemieszczeń (1 skok na dobę) bez stosowania przekładni mechanicznej;
— możliwość prostej synchronizacji wirowania kilku silników skokowych;
— dużą niezawodność;
— niską cenę.
Podkreśla się luki, że silnik skokowy w układzie otwartym zastępuje system złożony z silnika wykonawczego, wzmacniacza, prądnicy tachometrycznej i przekładni. Ma on ponadto mniejszy prąd rozruchowy i charakteryzuje się łatwością zastosowania w układach cyfrowych, bardzo obecnie rozpowszechnionych.
Jako wady silnika skokowego wymienia się:
— możliwość wypadania z synchronizmu;
— mniejszą prędkość maksymalną;
— możliwość występowania stref rezonansowych częstotliwości sterowania;
— oscylacje powstające w końcu skoku [146].
Zwraca się również uwagę na mniejszą sprawność, większe wymiary i wyższy poziom hałasu oraz gorsze wskaźniki dynamiczne w porównaniu z silnikami prądu stałego i silnikami indukcyjnymi prądu przemiennego [134].
Niektóre typy silników skokowych są wrażliwe na zmiany temperatury. Przy zmianie temperatury od — 55°C do +125°C moment ob-
O) Wzmacniacz
/ mocy
•>)
Falownik Wzmm°0ccnjacz
M \ a
Obiekt
regulacji
Przetwornik położenia
O--
Wzmacniacz
Rys. 7.1. Uproszczone schematy blokowe układów regulacji położeniowej z silnikiem: a) prądu stałego; b) indukcyjnym; c) skokowym