p173 Chądzyński Region i jego rozwój 07

je stosunkowo duże .zagęszczenie instytucjonalne” podmiotów zajmujących się obsługą i pomocą dla przedsiębiorców, nie obce im są problemy związane np. z pozyskiwaniem środków inwestycyjnych niezbędnych do rozwoju firmy. Zarządzaniem działających w dystryktach przemysłowych firm (ze względu na ich wielkość, a często i ro-dunny charakter) zajmują się głównie ich właściciele, co niestety wpływa niekorzystnie na sprawność tego zarządzania i możliwości optymalnego wykorzystania krążących w dystrykcie informacji mogących przyczynić się do poprawy sytuacji przedsiębiorstwa. W ostatecznym rozrachunku nie zmienia to jednak ogólnego sposobu postrzegania dystryktów przemysłowych, jako bardzo skutecznie działającego narzędzia rozwoju sektora MSP, a w konsekwencji istotnego elementu podnoszenia poziomu społeczno-gospodarczego poszczególnych regionów, ale i całego kraju.

W związku z tym, że nic nie może trwać wiecznie i nic nie jest tak dobre, żeby nie mogło być jeszcze lepsze, jak każda inna koncepcja, również koncepcja włoskich dystryktów przemysłowych ewoluowała i była modyfikowana także przez badaczy z innych krajów. W rezultacie z jej podstaw wyłoniło się kilka koncepcji nowych dystryktów przemysłowych.

4.3.3. Dystrykt technologiczny

Badania nad włoskimi dystryktami przemysłowymi dały asumpt do badań naukowców w innych krajach, szczególnie w Stanach Zjednoczonych i we Francji. Jednym z efektów tych badań było sformułowanie tezy o zbyt dużej skłonności badaczy, zajmujących się nowymi formami wzrostu regionalnego do ich unifikowania i traktowania jako kolejny przykład dystryktu przemysłowego.

Będący jednym z filarów kalifornijskiej szkoły geografii ekonomicznej M. Stor-per, pod wpływem szerszych obserwacji zdecydował się na początku lat 90. minionego stulecia „wydzielić z Marshallowskich okręgów przemysłowych aglomeracje przemytów wysokiej techniki, ze względu na ich kluczową pozycję, jaką zajmują we współczesnych rozwiniętych gospodarkach. Wydzielone aglomeracje nazwał okręgami technolo-gkutymi Technology distńcts), określając je jako szczególną formę okręgu przemyslo-V⁵¹⁶. Jako przykłady tego typu dystryktów M. Storper wskazał m.in. Dolinę Krzemową, okręg Modeny w regionie Emilia-Romania i paryski dystrykt haute couture. Wyjęte przez niego rozumienie dystryktu technologicznego, jako kolejnej fazy jako-Kłowej klasycznego dystryktu przemysłowego spowodowanej wprowadzeniem pew-W; zmian o charakterze innowacyjnym, zostało przyjęte przez wielu innych bada-% D. Maillat wskazuje jako przykład takiego procesu zmiany w systemie produk-tyoym Jury Szwajcarskiej, w którym z tradycyjnego systemu produkcji zegarków

I 'fowzezak, Bieguny wzrostu..., s. 46.