strona6 (2)

146

Zwierzęta w akwarium morskim

Liliowce

(Crinoidea)

Jednak dorosłe zwierzę nie tak łatwo przyzwyczaja się do nowych warunków, jakie możemy im zaoferować w naszym akwarium. Takie zwierzęta są bardzo płochliwe i ciągle uderzają w szyby zbiornika. Zachowanie to może doprowadzić do uszkodzenia grzbietowej skorupy wapiennej (os sepiae). Dlatego najlepiej odchować sobie młode mątwy z przywiezionych przez siebie jaj. Sukces hodowlany jest wtedy niemal pewny. W wielu różnych instytucjach eksponujących te zwierzęta udało się w ten sposób przystosować mątwy do ciasnych zbiorników pokazowych. Znane są także przykłady uzyskania licznych przychówków, które potem rozmnażano przez wiele pokoleń. Nie uda się nam rozmnożyć tych głowonogów w zbiorniku ze zwierzętami bezkręgowymi, ponieważ gatunki z rodzaju Sepia - tak jak i wszystkie mątwy - są groźnymi drapieżnikami i pożerają w zbiorniku wszystko, co nadaje się do zjedzenia.

Mimo tych problemów, każdemu akwaryście można polecić hodowlę jaj mątwy czy małych gatunków ośmiornic (zawsze w oddzielnym zbiorniku), ponieważ te głowonogi zawsze będą niezwykle interesującymi mieszkańcami akwarium morskich.

Karmienie. Mątwy i kalmary zjadają krewetki, małe rybki i gruboziarniste pokarmy zarówno żywe, jak i mrożone. Ośmiornice z ogromną wprawą potrafią otwierać muszle małży. Łączenie z innymi organizmami. Do hodowli głowonogów konieczne są zbiorniki gatunkowe.

Wskazówki praktyczne. Powinniśmy bardzo starannie przykryć zbiornik. Ośmiornice z rodzaju Octopus należą do bardzo ciekawskich zwierząt, chętnie wspinają się po szybach zbiornika i z łatwością mogą z niego wyjść. Potem nie potrafią do niego wrócić i giną w wyniku wysuszenia. Szyba przykrywająca zbiornik musi zostać dodatkowo obciążona, ponieważ ośmiornice podniosą ją do góry i wyjdą na zewnątrz. Nawet bardzo małe szczeliny pozwolą im na ucieczkę, która najczęściej skończy się dla nich śmiercią. Mątwy z rodzaju Sepia potrafią nawet skakać!

Szkarłupnie

(Echinodermata)

Liliowce (Crinoidea)

Przepiękne, ale bardzo wrażliwe liliowce pierzaste (czuprynkowce) są blisko spokrewnione z wymarłymi formami morskich liliowców. Wcześniej czuprynkowce prowadziły osiadły tryb życia. Świadczy o tym kształt larwy tych zwierząt, która podobnie jak młodociane stadia liliowców przytwierdza się do morskiego dna specjalnym wyrostkiem ciała. Jednak w trakcie kolejnych etapów cyklu rozwojowego larwa odrywa się od podłoża i zaczyna swobodnie unosić się w toni wodnej. Dorosłe czuprynkowce w miejscu wydłużonego trzonka wykształcają wiele pazurkowa-tych kolców (cirri), dzięki którym mogą się wbijać w ciało koralowców lub gorgonii.

Liliowce pierzaste spotkamy głównie w nocy na podwyższonych miejscach rafy, np. tam, gdzie żyją korale rogowe. Przyczepione do wachlarzy gorgonii liliowce pierzaste szeroko rozkładają swoje ramiona, chwytając plankton niesiony przez morskie prądy. W czasie dnia większość gatunków zwija się w trudno zauważalny kłębek i skrywa się w skalnych szczelinach lub zagłębieniach rafy koralowej.

Tylko nieliczne gatunki nadają się do hodowania w akwarium. Pochodzący z Morza Śródziemnego Antedon mediterranea powinien być trzymany w schładzanych zbiornikach. Hodowlę liliowców pierzastych można polecić tylko bardzo doświadczonym akwarystom.

Karmienie. Liliowce pierzaste muszą być regularnie karmione planktonem zastępczym.