Słownik Polsko Norweski6

reprodukcja 172 rodowity

reproduk cja/. reproduksjon; ~ować v. reprodusere. reprymenda f. irettesettelse, reprimande. republika/, republikk. reputacja/, rykte, ry. resor m. mek. fjaer. resort m. avdeling. respekt m. respekt, aktelse. respira|cja/. med. ńndedrett; ~tor m. respirator.

restauracja/. (lokal) restaurant; (odnowienie) restaurasjon, restaurering; ~ować v. restaurere. reszka f. avers, mynt. reszt a/, rest; ~ka/. rest. retory|czny adj. retorisk; ~ka/. retorikk, talekunst. reumatyzm m. med. revmatisme. rewanż m. revansj; ~ować (się) v. revansjere.

rewela cja/. avsloring; źpenbaring; ~cyjny adj. sensasjonell, spennende.

rewerenda f. prestekjole. rewers w. revers, bakside. rewia/, teat. revy. rewidować v. revidere. rewizja/. revisjon. rewoluc|ja/. revolusjon; ~jonista m. revolusjonist; ~yjny adj. revolusjonaer. rewolwer m. revolver. rezerwa/. reserve. rezerwacja/. reservasjon; bestilling.

rezerwat m. reservat, nasjonalpark. rezerwować v. reservere. rezerwowy adj. reserve-. rezerwuar m. beholder, reservoar. rezolu cja/, resolusjon; ~tny adj. resolutt.

rezonans m.fys. resonans. rezultat m. resultat, utfall.

rezurekcja f. oppstandelsesfest. rezyden cja/. residens; ~t m. beboer.

rezyg|nacja/. resignasjon; selvoppgivelse; oppsigelse; ^nować v. resignere, gi opp, avsta; si opp. reżim m. regime. reżyser m. regissor. ręcznik m. handkle. ręczny adj. hand-. ręczyć v. garantere. ręka/, anat. Mnd. rękaw m. erme. rękawijca/. hanske; ~czka/. hanske.

rękodzieło n. handarbeid, hżndverk. rękojeść/, hand tak. rękopis m. manuskript. roba ctwo n. utoy; ~czek m. (drobne zwierzę) orm; insekt; ~k m. orm; mark.

robić v. gjore; lagę; ~ błędy gjnr^e feil; ~ krzywdę komuś skade noen; ~ na drutach strikke. robo|cizna f. arbeid; arbeidslonn; r^/ czy adj. arbeids-. robot m. robot.

robota/, arbeid; fig. jobb; ~ ręczna handarbeid; ziemna grunnarbeid. robotniczy adj. arbeider-. robotnik m. arbeider. roczek m. se rok. rocznica/, jubileum, arsdag. rocznie adv. arlig. rocznik m. arbok; argang. roczny adj. arlig. rodaczka/, landsmanninne; ~ak m. landsmann. rododendron m. bot. rhododendron, alperose. rodowity adj. innfodt.

rodowód m. genealogi, stamtavle. rodowy adj. slekts-; fedre-. rodzaj m. (gatunek, odmiana) art; gram. kjonn; ~ męski hankjonn; ~ nijaki intetkjonn; ~ żeński hunkjonn.

rodzajnik m. artikkel. rodzajowy adj. kjonns-, genre-. rodzeństwo n. sosken. rodzice pl. foreldre; ~ chrzestni pl. faddere.

rodzicielka/, mor. rodzić v. fode; avle; ~ dzieci fode barn; ~ się v. fodes, bli fodt. rodzimy adj. nasjonal, innfodt. rodzina/, familie; slekt. rodzinny adj. familie-, rodzony adj. kjodelig. rodzyn|ek m. & ~ka/. rosin. rogatcizna/. homkveg; ~cz m. (jeleń) hjortebukk; —ty adj. horn-. roić v. innbille seg, dromme om; ~ się v. sverme; yre, kry, vrimle. rojny adj. vrimlende. rojowisko n. trengsel; vrimmel, sverm.

rok m. ar (pl. lata); ~ szkolny skoleSr; — urodzenia fodselsSr; co ~ hvert ar; w tym ~u i Sr; ~ w rok Sr for Sr; w ubiegłym —u i fjor; Nowy Rok nytt Sr. rokoko n. rokokko. rokowa ć v. forhandle; —nie n. forhandling.

rola f. (grunt uprawny) mark, Sker; (zwój) rull; (udział czyjś) rolle; główna hovedrol!e. roi nictwo n. landbruk, jordbruk;

—niczy adj. landbruks-; ~nik m. bonde, jordbruker; ~ny adj. mark-; landbruks-, jordbruks-. romans m. romanse, roman tyczność/. romantikk; —tyczny adj. romantisk; ~tyk m.

romantiker.

romantyzm m. romantisme. romański adj. romansk. romb m. rombe.

rondel m. pannę; kasserolle; —ek m. liten pannę.

rondo n. (u kapelusza) brem; mus. rondo; (plac) rundkjoring. ronić v. felle (tSrer); miste. ropa/, med. puss, materie, verk; olje; ~ naftowa petroleum, olje, rSolje.

ropieć (się) v. verke; vaeske. ropniak m. med. empyen. ropny adj. materiefylt, materie-, ropucha/. zoo/, padde. rosa/, dugg. rosarium n. rosehage. rosiczka f. bot. soldogg.

Rosja/. Russland; --nin m. russer; --nka/. russerinne. rosły adj. velvoksen. rosnąć v. vokse. rosół m. kyllingsuppe; buljong. rosyjski adj. russisk. rościć v. (kiełkować) spire; (mieć pretensje) pretendere, gjore krav pS.

roślin a/, plante; ~ka/. se roślina;

~ność/. vegetasjon, planteverden, flora; ^-ny adj. plante-. rotacja/, rotasjon. rotmistrz m. rittmester. rowe r m. sykkel; ~rować o. sykle; trzysta m. syklist. rozbić v. knuse, slS i stykker; dele; sla; (namiot) slS opp (telt). rozbie c, —gać się v. lope fra hverandre, spre seg; divergere. rozbierać v. kle av; (na części) plukke fra hverandre; — się kle av seg.

rozbież ność/. divergens; -ny adj. divergerende.