Słownik Polsko Norweski4

wielu 228 winszować

polygami. wielu mange.

wie!niec m. krans; ~ńczyć v. kr ansę.

wieprz m. galte, ranę. wieprzowina/. svinekj0tt. wieprzowy adj. svine-. wierc|enie n. boring; ~ić v. borę. wier ność/. trofasthet, troskap; ~ny adj. trofast, tro. wiersz m. dikt; vers; linje. wiertarka/, drill; borer; boremaskin. wiertło n. bor. wierzący adj. troende. wierzb|a/. bot. pil, piletre; ~owy adj. pile-.

wierzch m. topp; overste del; overflate; ~ni adj. over-; ovre-; ytter-.

wierzchołek m. topp, spiss. wierzyciel tn. kreditor; ~ka/ kreditor (kvinne). wierzyć v. tro. wierzytelność /. ekthet; palitelighet; (penge-) fordring. wieszać V. henge (opp). wieszadło n. henger; stumtjener. wieszak m. kleshenger. wieszcz m. dikter, skald; profet. wieszczka f. spakone. wieś/. landsby, bygd. wieść/, rykte; melding; v. fore; ~ się lykkes.

wieśnia czka/, bondekone; ~czy landlig; bondsk; ~k m. bonde. wietrz eć v. fordunste; forvitre; ~enie n. forvitring; lufting. wietrznik tn. ventil. wietrzny adj. vindig, biasende. wietrzyć v. lufte. wietrzyk m. bris. wiewiórka/, zoo/, ekom. wieźć v. kjore; fore, frakte.

wieża/ tam.

wieżowiec m. skyskraper, hoyhus. więc altsa, folgelig. więcej adv. (komp. av wiele, dużo) mer, mere; nigdy ~ aldri mere. więdnąć v. visne. większość f. flertall, majoritet, storstedel.

większy adj. (komp. av wielki) storre.

więzijć v. fengsle; ~enie n. fengsel; ~eń m. fangę, wigilia/, julaften. wigilijny adj. julaftens-. wigor m. styrke, kraft. wikarjiat m. relig. kapellani; ~iusz m. kapellan, hjelpeprest; ~y m. se wikariusz.

wiking m. hist. viking. wiklina/. vidje. wikt m. kost.

wiktoriański adj. viktoriansk. wilczyca/ ulvinne. wilga/, om. pirol. wilgo Ł f. fuktighet; ~tnieć v. bli fuktig; ~tno adv. fuktig; ~tny adj. fuktig.

wilk m. zool. ulv. wilkołak m. varulv. willa/. villa. wina/, skyld. winda/, heis.

winiarnia/. vinkjeller; vinstue. winić v. beskylde. winien adj. skyldig. winny adj. skyldig. winnica/. vingard. wino n. vin. winobranie n. yinhost. winogrono n. drue, vindrue. winorośl /. bot. vinranke, vinstokk. winowajca m. forbryter; den skyldige.

winszować v. gratulere, lykkonske.

wiolinista m. mus. fiolonist, felespiller.

wiolonczela f. mus. cello. wionąć v. se wiać. wiosenn ie adv. vśrlig; ~y adj. yarlig, v3r-.

wioska f. liten landsby. wiosło n. are; ~wać v. ro. wiosna f. var.

wioślarstwo n. roing; rosport; ~rz m. roer.

wiotk|i v. svak, skropelig; boye lig; tynn; ~ość /. boyelighet; skropelighet. wiór m. flis; spon. wir m. virvel; malstrom; ~ować v. virvle.

wirówka/, sentrifuge; separator, wirtuoz m. yirtuos, mester. wirus m. biol. virus. wisieć v. henge. wisiorek tn. anheng. wiskoza/, kjem. (tworzywo sztuczne) viskose; (lepkość) viskositet.

wiśni|a/. bot. kirsebaer; kirsebaertre; ~owy adj. kirsebaer-. wiśniówka/. kirsebaervodka. witać v. velkomme, hilse, onske yelkommen. witalny adj. vital, livs-. witaminia/. yitamin; ~y pl. yitaminer.

witamy! velkommen! witeź m. hist. ridder. witraż m. głassmaleri. witryna/ (w sklepie) utstillingsvindu; (gablotka) yitrine. wiza/. visum. wizerunek m. bilde. wizja/. visjon. wizualny adj. yisuell, synlig, synbar.

wizyta f. visitt, besok. wizyta cja/, inspeksjon, ettersyn; ~tor m. inspektor, wizytówka/, yisittkort. wjazd m. innkjorsel; ~owy adj. innkjorsels-.

wjejchać, ~żdżać v. kjore irtn i; innreise.

wklęsłość/, konkayhet; hulhet; ~y adj. konkav; hul. wkład m. innsats; innskudd. wkładać v. legge Łnn i, sette inn. wkładka f. innlegg; innskudd. wkoło prep. rundt. w koło adv. (na wszystkie strony) i alle retninger; i sirkel. wkraczać v. se wkroczyć, wkrajdać się, ~ść się v. snike seg inn.

wkręc|ać, ~cić v. skru inn i. wkrocz enie n. inrtmarsj; mellomkomst; ~yć v. tre inn i, ga inn; (do kraju) overfalle, invadere. wkrótce adv. snart, straks. wlec v. ślepe, dra. wlicz|ać, ~yć v. inkludere. wła|dać v. herske, regjere; ~dca m. hersker; ~dczyni/. herskerinne. władza/, makt. włamać się v. gjore innbrudd, bryte seg inn; ~anie n. innbrudd; ~ywacz m. innbruddstyy; ~ywać się v. se włamać.

własnoręcznie adv. pa egen hand; ~ny adj. egenhendig. własność/, eiendom; egenskap. własny adj. egen. właściciel m. eier, innehaver; ~ka /. eierinne.

właści wość/. egenskap; ~wie adv. egentlig; ~wy adj. riktig, rett; egentlig.

włącz|ać v. skru pa; inkludere, inneslutte, ta med; ~yć światło