Słownik Polsko Norweski#7

sko 476 skride

sko m. but; cz. obuć. skodde m. mgła; (vindus-) okiennica.

skog m. las, bór; (mindre) lasek, skogbruk n. leśnictwo, skoglendt pm. zalesiony, skogrśd n. patrz landbruksnemnd. skogsbaer Imn. bot. leśne jagody, skokrem m. pasta do butów. skolasti|ker m. filos. scholastyk; ~kk m. filos. scholastyka; ~sk pm. scholastyczny. skole tn. szkoła.

skolebakgrunn m. wykształcenie, skolefag n. przedmiot (szkolny), skoleferie m. wakacje; ferie, skolefritidsordning (SFO) m.

świetlica.

skolehelsetjeneste m. szkolna opieka lekarska, skoleklasse m. klasa szkolna, skolekorps n. szkolna orkiestra dęta.

skolekrets m. okręg szkolny, skolemyndighet m. władze szkolne.

skolepenger Imn. czesne, skolere cz. szkolić, nauczać, skolestart m. rozpoczęcie roku szkolnego.

skolestyrer nr. dyrektor szkoły. skoleutvalg n. rada szkolna szkoły średniej.

skolevei m. droga do szkoły. skoleverk n. szkolnictwo, skolear n. rok szkolny, skolisse m. sznurowadło, skomaker m. szewc, skonnert m. mar. skuner (statek dwumasztowy). skopusser m. czyścibut. skorpe m. skorupa; skórka (od chleba); (sar) strup, skorpion m. zool. & astr. skorpion.

skorstein m. komin; ~sfeier m.

kominiarz.

skosili e m. podeszwa (buta), skotsk pm. szkocki, skotte tn. Szkot.

Skottland Szkocja, skotoy n. obuwie, skotoyforretning m. sklep z obuwiem.

skovl m. (spade) szufla, szufelka, skral pm. mizerny, lichy, biedny, skrall n. huk, łoskot, hałas; ~e cz. huczeć, grzmieć, skramle cz. brzęczeć, stukotać, skramme m. zadraśnięcie, skrangjel m. grzechot; ~le cz. grzechotać, skrap n. rupieć, skrape m. (irettesettelse) reprymenda; cz. skrobać, skrapjem n. szmelc. skravle cz. paplać, szwargotać. skred n. (sno-) lawina, skredder m. krawiec; ~i n. krawiectwo, skrei m. patrz torsk. skrekk m. strach, przerażenie; ~elig pm. straszny, przerażający, skrell n. (skali) skórka; ~e cz. obierać, obrać; patrz smelle. skremme cz. przestraszyć, nastraszyć; ~mende pm. przerażający; ~t pm. przestraszony.

skrent m. pochyłość, spadzistość. skreppe m. tornister (skórzany), skreppekar m. przekupień, kramarz.

skreve cz. (ta łange steg) chodzić wielkimi krokami; rozkraczyć się. skribent m. (kvinne) pisarka; (mann) pisarz.

skrible cz. gryzmolić, bazgrać, skride cz. kroczyć.

skrift m. pismo; (Mnd-) charakter pisma; druk; broszura, skrifte n. spowiedź; cz. spowiadać się.

skriftebam n. relig. (han) penitent, osoba przystępująca do spowiedzi; (hun) penitentka. skriftemal n. relig. spowiedź, skriftfortolkter tn. egzegeta; ~ning tn. egzegeza, tłumaczenie biblii itp.

skriftlig pm. pisemny, skriftspr&k n. język pisany, skriftsted n. tekst (biblijny), skrik n. krzyk; ~e cz. krzyczeć, skrin n. (smykke-) szkatułka; (penge-) skarbonka; (relikvie-) relikwiarz.

skrinlegge cz. odłożyć, skritt n. krok; anat. krocze; ~e cz. kroczyć, stąpać; ~vis ps. krok po kroku; stopniowo; pm. stopniowy. skriv n. patrz brev. skrive cz. pisać; ~ om (igjen) przepis(yw)ać; ~ opp (notere) zapis(yw)ać, zanotować. skrivebok m. zeszyt. skrivebord n. biurko. skrivemaskin m. maszyna do pisania.

skrog n. mar. zrąb statku, skrót n. (skrap) rupieć, skrott m. ciało.

skru cz. śrubować; przykręcić, skrubbe cz. szorować, skrubbsulten pm. głodny jak wilk. skrue m. śruba, skruestikke m. imadło, skrujem n. śrubociąg. skrukork m. korek, skrulokk n. zakrętka, pokrywka, skrumpe cz. kurczyć (się); ~t pm. skurczony.

skrunokkel tn. śrubokręt.

skruppel m. skrupuł, skrupulos pm. skrupulatny, skrutrekker m. śrubociąg. skryt n. chełpliwość; chwalenie się; (esel) ryk (osła), skryte cz. (prale) chwalić się, chełpić się; ~r tn. pyszałek, chwalipięta.

skrone tn. zmyślona historyjka; cz. zmyślać.

skropelig pm. słaby, skra tn. (tobakk) tytoń do żucia; pm. skośny, pochyły; cz. (tobakk) żuć tytoń.

skral n. wrzask; ~e cz. wrzeszczeć, skra ne cz. pochylać, nachylać; ~-ning m. pochyłość, pochylenie, skrśplan n. nachylenie, skrźsikker pm. bardzo pewny (czegoś).

skrastrek m. kreska skośna, skratak n. skośny dach. skratobakk m. tytoń do żucia, skubb n. pchnięcie; ~e cz. pchnąć, popychać.

skudd tt. nabój, pocisk; bot. kiełek, odrośl.

skuddhold n. zasięg strzału, skuddar n. rok przestępny, skueplass m. scena, skuespill n. sztuka teatralna, skuespiller m. aktor; ~inne m. aktorka.

skuff m. szuflada, skuffe m. szufla, łopata; cz. szuflować, przerzucać łopatą; (ikke oppfylle forventning) zawieść, rozczarować; ~lse m. rozczarowanie, zawód; ~t pm. zawiedziony, rozczarowany, skulder tn. anat. ramię, skulderblad n. anat. łopatka, skuldertrekk n. wzruszenie ramionami.