Słownik Polsko Norweski#9

slettvar 480 slev

wygładzić.

slettvar m. zool. skarp (ryba), slibrig pm. sprośny nieprzyzwoity, slik ps. w ten sposób, tak. slikke cz. lizać.

slikkepott m. szpachla,/r'y. łopatka, gładzik (naczynie do opróżniania ciasta z miski/garnka itp.). slikkerier Imn. łakocie, slim n. śluz, lepka wydzielina; amt. flegma.

slingre cz. chwiać się, kołysać się. slipe cz. szlifować; polerować; (kniv) (na)ostrzyć; (glass) ciąć. slipestein m. kamień szlifierski, młyński.

slippe cz. puścić, puszczać;

(unngś) unikać, slips n. krawat.

slipsnźl m. szpilka do krawata, slire m. pochwa, torebka (na nóż), slirehinne m. bot. języczek, slirekne m./n. bot. wróble języczki, rdest ptasi.

slit n. (strev) harowanie, slitasje m. zużycie, wytarcie; ~e cz. (klaer) zużywać, wycierać; (arbeide hardt) harować, sliten pm. zmęczony, slitsom pm. męczący; żmudny, slitt pm. wytarty, zużyty, slojkke cz. patrz slukke; ~kne cz. patrz slukne. slott n. pałac, zamek. slovak m. Słowak.

Slovakia Słowacja. slovakisk pm. słowacki. slovener m. Słoweniec; (kvinne) Słowenka.

Slovenia Słowenia. slovensk pm. słoweński, siu pm. przebiegły, sludd m. gołoledź, śnieg z deszczem.

sludder n. nonsens, sluk n. (avgrunn) przepaść, otchłań; (kloakk) otwór do kanałów; m. (fiske-) blaszka, sluke cz. połykać, slukhals m. żarłok, slukke cz. gasić; (lys) zgasić, slukne cz. zgasić, zgasnąć, slukoret pm. zbity z tropu, slum m. dzielnica zamieszkała przez ludność ubogą, slummer m. drzemka, slump m. (rest) reszta, pozostałość; (tilfeldighet) przypadek;

(mengde) ilość; pk ~ przypadkowo, slumre cz. (z)drzemać się, przespać się.

slunken pm. prawie pusty, slurk m. łyk.

slurv m. (person) opieszałek; n. niedbalstwo; ~e cz. niedbać. sluse m. śluza, upust, slusk m. włóczęga; opieszałek slutning m. zakończenie; koniec, slutt m. koniec; zakończenie; pm. (endt) skończony, zakończony; ~e cz. (za)kończyć; ~e seg sammen cz. (z)jednoczyć się. sluttpoengtall n. ostateczna ilość punktów.

sluttstein m. arch. zwornik, slynge m. temblak; cz. ciskać, rzucać; (sno) skręcać (się), slyngel m. łobuz, łajdak, slyngplante m. roślina pnąca, slyngtrad m. bot. wąs, wić (rośliny pnącej).

sleke m. bot. dzięgiel (dziki), slor n. woalka, welon, sloret pm. (stemme) matowy (głos), slose cz. trwonić, marnować; ~ri n. marnotrawienie. slov pm. tępy.

sloyfe m. (bundet) kokarda; muszka (do garnituru); cz. (utelate) pominąć, sli cz. bić, uderzać; (gress) kosić; (beseire) pokonać; ~ pa (lys) zapalić.

slżbrok m. szlafrok, porannik, podomka.

slamaskin m. żniwiarka, slape m. bot. tarnina, śliwa tarnina, slass cz. bić się, walczyć, slaskjempe m. awanturnik, slatt m. koszenie, smadre cz. rozbić, roztłuc. smak m. smak; gust; ~e cz. smakować; ~ebit m. smakołyk; fig. próbka; ~elig pm. smaczny; ~full pm. gustowny; ~los pm. bez gustu; niesmaczny; ~loshet m. bezguście; niesmak, smakssak m. rzecz gustu, smal pm. wąski, smalę m. patrz sau. smalne cz. zwęzić, smaragd m. szmaragd, smart pm. bystry, inteligentny, rozgarnięty, smaske cz. cmokać, smatte cz. mlaskać, smed m. kowal, smekk n. trzask, klapnięcie; m. (buksę-) rozporek; ~e cz. trzaskać, smekker pm. wysmukły, szczupły, smekklas m. zatrzask, smell n. łomot, huk; ~e cz. zatrzasnąć (drzwi); m. bot. firletka. smelte cz. stopić. smelteovn m. piec do stapiania, smerte m. ból, boleść; ~fri pm. bezbolesny; - fuli pm. bolesny; ~lig pm. bolesny, smertestillende middel n. środek łagodzący.

smi cz. kuć; ~e m. kuźnia.

smidig pm. giętki, gibki; ~het m. giętkość, gibkość. smigjer m. pochlebstwo; ~re cz. pochlebiać (się), smijem n. kute żelazo, smil n. uśmiech; ~e cz. uśmiechać się.

sminke m. makijaż; cz. nakładać makijaż.

smiske for cz. przymilać się, przypochlebiać się. smitt|e m. zarażenie; cz. zarazić; bli ~et być zarażonym; ~som pm. zaraźliwy, zakaźny, smoking m. smoking, garnitur, smolt m. zoo/, (unglaks i sitt annet hr) łosoś jednoroczny, smug n. wąska uliczka; i ~ potajemnie, chyłkiem, cichaczem, smuglle cz. przemycać; ~ing m. przemytnictwo, przemyt; ~er m. przemytnik.

smul pm. spokojny, łagodny (o morzu).

smuldre cz. skruszyć, (po)kruszyć, rozłamać.

smule m. okruch, odrobina; cz. (po)kruszyć. smult m. smalec, smultring m. pączek (ciastko), smuming m. smar, smarowidło, smuss n. brud; ~e cz. śmiecić; ~e til cz. (na)brudzić; ~ig pm. brudny.

smutt|e cz. kryć się; ~hull n. kryjówka.

smyge cz. skradać się. smykke n. ozdoba; (juvel) klejnot, biżuteria; cz. zdobić, dekorować, smykkeskrin n. szkatułka, smykkestein m. (edelstein) kamień szlachetny, klejnot, smer n. masło, smorblad n. bot. liścień.