tomI (340)

342 Podstawy fizjoterapii

czenia ruchomości czy rodzaj przykurczu. Ostatnio coraz częściej ruchomość zapisuje się w tzw. systemie SFTR (Sagńal- Frontal-Transverse-Kotation), który czyni zarejestrowane wyniki bardziej porównywalnymi. W systemie tym zakres ruchu mierzony (i zapisywany) jest w stosunku do tzw. neutralnego zera, odpowiadającego w istocie ułożeniom odcinków ciała w tzw. anatomicznej pozycji stojącej. Za A. Zembatym można skrótowo podać, że ruchy w danym stawie rejestrowane są zawsze w stałej kolejności. Jako pierwsze zapisuje się ruchy wyprostu i ruchy od ciała, a także ruchy rotacji zewnętrznej oraz skłony i skręty głowy i kręgosłupa w lewo, następnie zapisuje się pozycję wyjściową (0), a na końcu ruchy przeciwne do zapisanych na początku). Jeśli więc (dla przykładu, podanego przez w/wym. autora) w odniesieniu do jakiegoś stawu pojawi się zapis:

S 10 - 0 - 115

to należy odczytać go w ten sposób, że ruch mierzono w płaszczyźnie strzałkowej (sagital), wyprost wyniósł 10°, a zgięcie 115°.

Ruchomość stawowa może być także zanotowana ogólnie, w sposób podany przez Kaltenboma, przy czym stopnie 0-2 określa się jako hipomobilność, a 4-6 jako hipermobilność:

0    - brak ruchomości (ankylosis);

1    - poważne ograniczenie ruchomości:

2    - nieznaczne ograniczenie ruchomości;

3    - ruchomość normalna;

4    - nieznaczne podwyższenie ruchomości;

5    - poważne podwyższenie ruchomości:

6    - całkowita niestabilność.

Reakcję nocieptywną można oceniać i zapisywać także w różny sposób, choć zastosowanie znalazły tu przede wszystkim opisane wcześniej trojakiego rodzaju skale: słowne, numeryczne oraz wzrokowo-analogowe. W pierwszym przypadku kolejnym cyfrom przyporządkowano odpowiednie cechy natężenia bólu np.:

0    - brak doznań bólowych;

1    - ból łagodny;

2    - ból znośny;

3    - ból dotkliwy;

4    - ból nieznośny;

5    - ból nie do wytrzymania;

W tym przypadku zadaniem badanego jest wybrać stopień najbardziej odpowiadający jego subiektywnym odczuciom. W skali numerycznej natomiast badanemu pokazuje się ciąg liczb od 0 do 10, gdzie 0 oznacza brak jakichkolwiek doznań bólowych, a 10 - ból nie do wytrzymania, a jego zadaniem jest wskazanie cyfry najbardziej odpowiadającej natężeniu jego bólu. Na podobnych zasadach oparta jest skala wzrokowo - analogowa, gdzie osoba badana wskazuje miejsce, na odcin-