img17601 djvu

146

Temi on wsparty toiy wędrowne Burzliwym morzom poruczył, Wydarł z otchłani kruszce kosztowne,

I szukać głazy nauczył.

Zbywają, dzikiej mocy żywioły

Pod jego dzielnym roskazem, Leniwa woda opuszcza doły,

A góry ścielą, się płazem.

Tego się styru w pogodnej porze Gdy ujął mężny Sarmata,

Choć go opuścił i wiatr i zorze,

Już wolniej sobie polata.

Wszystko zwyciężysz, łódko szlachetna.

Na ciosy przeciwne twarda,

Statek twój sława uwieczni świetna, Chlubniej niż podróż Blanszarda.

Z IMIONNIKÓW WYJĘTE

Z IMIONNIKA I*ANI A. O. W. B.

Imię położyć moje na tym zbiorze modnym,

I wpisać kilka liter sądziłaś mię godnym.

Dam wyższych, gustu pełnych, za kim będzie zdanie, Temu na nieśmiertelność za przywilej stanie.

Pysznię się więc, lecz oraz muszę się sposobić,

By kiedyś na podobny szacunek zarobić.

Gdybym miał co malować, znajdzie oko blisko. Przymiotów serca twego piękne widowisko; Powinnaś być wielbioną w potomności całej,

Jak prawidło przyjaźni wiernej, szczerej, stałej.