Edyta Bombiak
Zdaniem J. Pcnca „Zarządzanie jest sztuką pobudzania - przy wykorzystaniu posiadanych środków i własnych umiejętności menedżera - energii i inwencji twórczej wszystkich przyczyniających się do tworzenia wartości (dóbr. usług, informacji). Odnosi się przede wszystkim do ludzi i do stworzenia im warunków możliwie pełnego zaangażowania się w pracę*’1 2 3. Stwierdzenie to nie pozostawia wątpliwości co do znaczenia motywowania we współczesnych organizacjach.
Dzisiejsi pracownicy to cenne aktywa. Ich wkład w funkcjonowanie firmy zależy nie tylko od możliwości (zdolności, umiejętności), ale i motywacji. Same możliwości stanowią bowiem czynnik potencjalny, który musi być uruchomiony i ukierunkowany poprzez motywację. Sukces organizacji zależy zatem od tego, jak wykorzysta ona energię i talent swoich ludzi To. czy pracownicy zostaną i będą efektywnie pracować na rzecz organizacji zależy od tego. jak będą traktowani i jakie możliwości się przed nimi otworzą.
Umiejętność inspirowania ludzi staje się zatem jedną z kluczowych kompetencji. warunkujących istnienie współczesnych organizacji. Problematyka motywacji nabiera szczególnego znaczenia wraz ze wzrostem (we wszystkich rodzajach prac) wysiłku umysłowego. J. Rudniański pisze „im więcej w działaniu elementów pracy czysto umysłowej - tym większe znaczenie motywacji”*.
Rosnące wymagania rynku prowadzą do zmian w postawach pracowników. Indywidualizacja jednostek pociąga za sobą potrzebę wzrostu informacji o nich w celu przewidzenia ich reakcji1. Wzrost kwalifikacji i poczucia własnej wartości pracowników powodują, że wyzwolenia ich potencjału nie da się osiągnąć za pomocą tradycyjnych rozwiązań. Pracownicy tacy nie czują się bowiem usatysfakcjonowani samymi świadczeniami związanymi z pracą. Potrzebują zadań ambitnych, będących źródłem ich zawodowej satysfakcji i stwarzających możliwość rozwoju ich potencjału. Stwarza to konieczność poszukiwania nowych sposobów motywowania. Skuteczność realizacji tego procesu wymaga jednak zrozumienia jego istoty i celu.
Rysunek 9.1. Uproszczony schemat procesu motywowania
Źródło: A. Kozdrój, Grupa pracownicza jako podmiot i przedmiot motywowania, PAN. Wrocław 1988. s 37
Motywowanie to proces świadomego i celowego oddziaływania na motywy postępowania ludzi przez stwarzanie środków oraz możliwości realizacji ich systemów' wartości i oczekiwań dla osiągnięcia celu motywującego4 5.
Schemat przedstawiony przez A. Kozdroja (rysunek 9.1.) wskazuje na dynamiczny charakter motywowania. Proces motywowania rozpoczyna poczucie niespełnienia. W następnej kolejności następuje ustalenie, co może zaspokoić niezrealizowane pragnienia pracownika - prowadzi to do identyfikacji celu i planu działania umożliwiającego jego osiągnięcie. Z chwilą osiągnięcia zamierzonego wyniku i spełnienia pragnienia pojawia się nowe i proces rozpoczyna się ponownie. Z powyższego wynika, że kluczowynu pojęciami związanymi z procesem motywowania są: potrzeba, motyw i motywacja jako ich skutek.
Potrzeba rozumiana jest jako stan deficytu wynikającego z naruszenia równo wagi wewnętrznej organizmu, wywołującego działanie zmierzające do jej przy wrócenia Według X. Gliszczyńskiej ludzie pracują, gdyż odczuwają brak czegoś co muszą zdobyć'. W związku z tym działanie człowieka jest następstwem od czuwania niezaspokojonych potrzeb.
J. Penc. Zarządzani/’ dla przyszłości, Placet. Warszawa 2002. s. 59
*’ J. Rudniański. Sprawność umysłowa. Wiedza Powszechna, Warszawa 1967. s. 10.
' S Kowalewski. Przełożony podwładny w świetle teorii organizacji, PWR. Waiszawa 1984. s 2?4
$ Borkowska. System motywowania w przedsiębiorstwie, PWN. Warszawa 1985. s. 11
X. Gliszczyńska, Motywacja do pracy, Wyd. Książka i Wiedza. Warszawa 1981. s 48