252 Warzy** kapustne
wymagania termiczne uprawianie tej rośliny pod osłonami jest godne polecenia.
Dostarczona na rynek wiosną lub jesionią w postaci niedużych główek nadaje się do spożycia podobnie jak sałata. Zdrowe główki odpowiednio przechowane mogą być kierowane do sprzedaży przez całą zimę. uzupełniając bardzo małą podaż świeżych, zielonych warzyw w tym okresie.
Wartość odżywcza kapusty pekińskiej wynika głównie z zawartości soli mineralnych: wapnia (43 mg%). fosforu (40 mg%) i żelaza (0.6 mg%) oraz łatwo przyswajalnego białka (1.5—1.7%). Ponadto zawiera dużo (60—80 mg%) witaminy C (Jakubowska 1985).
Temperatura. Dużą rolę w rozwoju tej rośliny odgrywa temperatura, która powinna być dostosowana do fazy rozwojowej. We wczesnej fazie rozwojowej, czyli do 3—4 tygodni od siewu, rośliny są najbardziej wrażliwe na działanie temperatury. Niewłaściwa temperatura w tym okresie jest przyczyną przedwczesnego przechodzenia roślin do fazy generatywnej. Temperatura od siewu do kiełkowania nasion powinna wynosić 20—22 C. Po skiełkowaniu nasion aż do końca okresu produkcji rozsady temperatura dobowa nie może spadać poniżej 17—18°C (Buitelaar 1987) lub temperaturę dnia należy utrzymywać na poziomie 18—21 C. a nocy 12—15 C (Guttormsen 1981). Liczba dni od siewu do wybicia w pęd kwiatostanowy zależy od temperatury. Optymalna temperatura dla jarowizacji młodych roślin wynosi 5—8°C. Rośliny pod wpływem tej temperatury przechodzą w fazę generatywną po 16 dniach, natomiast pod wpływem temperatu
ry 13—14°C po 14 dniach (Buitelaar 1987) Po posadzeniu rozsady należy przez aWa tygodnie utrzymywać temperaturę co nej. mnie) na poziomie 15 C W przypadku sadzenia bardzo młodej rozsady podnosi sif M do 17—18°C. po czym obniża do 16“c w dzień i 12°C w nocy. Pod koniec okresu wzrostu temperatura 10—13°C w dzień i 10 C w nocy wpływa korzystnie na wzrost masy i zwięzłość główki. W końcowej fazie wzrostu kapusta pekińska znosi bez szkody nawet krótkotrwałe przymrozki do — 4°C.
Światło. Kapusta pekińska przy dniu długim wybija w pędy nasienne jeszcze przed zawiązaniem się główek (Fajkowsks, Wolfowa 1985). Jej reakcja na długość dnie jest jednak związana z temperaturą. Przy dniu długim krytyczną temperaturą do przejścia w fazę generatywną jest 15—18’C. Dzień krótki ogranicza wybijanie kapusty pekińskiej nawet w niskiej temperaturze, wynoszącej 12—15°C (Guttormsen 1981. Guttormsen. Moe 1985). Na tworzenie główki, bardziej niż długość dnia, oddziałuje intensywność światła (Shu-Hsien Lee 1982).
W niekorzystnych warunkach świetlnych przykrycie gruntu materiałem odbijającym światło może zwiększyć plon (Buitelaar 1981).
Woda. Kapusta pekińska wytwarza w krótkim czasie dużą masę liści. Ze względu na słaby system korzeniowy ma ona bardzo duże zapotrzebowanie na wodę. Niedostatek wody szybko wywołuje chorobę fizjologiczną nazywaną brzegowym zamieraniem liści Szczególnie zahamowany jest wzrost liści wewnętrznych i pogarsza się jakość roślin już w trakcie wiązania główki. Kapusta pekińska sadzona późnym latem pod osłonami rośnie szybko dzięki wysokiej temperaturze panującej w tym okresie. Dostarczenie więc wtedy dostatecznej ilości wody jest niezmiernie ważne.
11.4.4. Terminy uprawy i stanowisko w planie zagospodarowania pomieszczenia
W krajach Europy Zachodniej kapusta ska jest uprawiana w szklarniach jako W*®'
T,Mla 11 1 Terminy siewu.
„fonami____
jjw1 Siew
pasąiek I
poło** VII Poenlek VIII pjerwua dekada VIII
Połowa VIII Koniec VIII
Połowa IX '___
sadzenia i zbioru kapusty
j_Sadzenie
połowa II
pierwsza dekada VIII druga połowa VUI koniec VIII — początek IX pierwsza dekada IX druga dekada IX połowa X
pekińskiej w uprawie pod
|_Zbiór
połowa IV połowa X
koniec X połowa XI
połowa XI koniec XI druga dekada XII połowa I
Kapusta pekińska w intensywnej uprawie szklarniowej jest wrażliwa na nadmierne stężenie soli w podłożu (Schenk 1980). Stężenie to w późniejszym okresie wzrostu nie powinno przekraczać 1.5—2.0 g KCI w 1 dm1.
Najodpowiedniejsze pH gleby lub podłoża dla kapusty pekińskiej mieści się w gra-6.5—6.8.
plon wczesną wiosną lub poplon w okresie jesiennym. Uprawiana wiosną w szklarni musi być zebrana około połowy kwietnia, gdyż opóźnienie zbioru może spowodować wybijanie w pęd nasienny (Peron 1979).
Z tego samego powodu uprawy jesiennej nie należy rozpoczynać przed połową lipce.
Terminy siewu, sadzenia oraz zbioru kapusty pekińskiej w naszych warunkach klimatycznych przedstawia tabela 11.1.
Optymalny poziom składników mineralnych w podłożach organicznych, podany przez Pudelskiego (1974) dla roślin kapustnych, w okresie jesienno-wiosennym. wynoszący (w mg na 1 dm5 podłoża): N — 150—200.
P — 200. K — 300—400. Mg — 100—150 i Ca — 2000 jest odpowiedni także dla kapusty pekińskiej.
Dobre odżywienie makroelementami (N. P. K) decyduje o prawidłowym formowaniu główki. Najwięcej fosforu i potasu kapusta pekińska pobiera do momentu tworzenia główki, tj. w okresie najszybszego wzrostu i rozwoju liści. Według Rooda van Eysinga i Meijsa (1981) niedostatek azotu ogranicza wzrost kapusty pekińskiej i zwiększa jej wrażliwość na infekcję szarą pleśnią.
Forma nawozu ma także wpływ na plon kapusty pekińskiej. Z badanych nawozów azotowych najlepsze okazały się kolejno: saletra wapniowa, saletra sodowa, mocznik, saletra amonowa, siarczan amonu i chlorek amonu (Purutshothaman, Ravoof 1979).
Wybór odpowiedniej odmiany kapusty pekińskiej decyduje o jakości i wielkości plonu. W doświadczeniach, głównie holenderskich, sprawdza się wrażliwość odmian na wysoką i niską temperaturę w uprawie szklarniowej oraz na występowanie brzegowego zamierania liści (Buitelaar 1980. 1981). Do końca lat siedemdziesiątych najpopularniejszą odmianą uprawianą pod szkłem była odmiana
Granat lent/m* 21.12-83
Rys. Il.l. Kapusta pekińska odmiany Granaat