81107 sr6

Jednych skarbem jest rzadka książka, dla Innych aparat fotograficzny, a dla filatelisty — jakiś rzadki znaczek pocztowy.

Dla zbieraczy roślin skarbem jest storczyk naszych borów — obuwik, który kwitnie raz na 18 lat, kwiaty kokoryczki, obfitość konwalii albo podkolanu białego, kępy dorodnych, wielkich poziomek, krzak dzikiej róży ze słodkimi owocami albo wielka ilość rzadkich i smacznych grzybów gożdzianek. lub wreszcie nietknięte gromadki białych borowików.

Wiele cennych roślin kryje się w gęstwinach leśnych — nie od razu je znajdziecie. Ale powodzenie towarzyszy wytrwałym. Należy tylko wypatrzyć takie miejsce, a potem już stale będziecie przynosili pełne koszyczki jagód lub grzybów, podczas gdy koledzy wasi bez pożytku stracą wiele czasu.

Dobrze być władcą skarbów choćby roślinnych; gdy znajdziemy skarby, należy je tak oznaczać, by móc potem szybko je odnaleźć. Najlepiej wykonać

mapkę — schemat czy rysunek miejsca, gdzie skarby się znajdują; zaznaczyć lub narysować punkty o cechach szczególnych i odległości od nich do skarbów.

Możecie nadać poszczególnym miejscom (jeziorom, pagórkom, gajom) własne wasze nazwy, tak jak to robił Krusoe, i umieścić je na mapach.

Narysować lub zanotować trzeba także drogi wiodące do skarbów. Dobrze jest zaszyfrować zapiski.

zamiast liter użyć podwójnych cyfr, a jeszcze lepiej

takich oznaczników, które by były niezrozumiałe dla innych, a punkty orientacyjne na drogach oznaczyć specjalnymi nazwami

Czy pamiętacie mapkę wyspy skarbów pirackiego kapitana Flinta w „Wyspie skarbów" Stevensona? Na odwrocie mapki była notatka:

Wielkie drzewo na ramieniu Teleskopu (tak nazwano •pagórek) kierunek N do NN-R. Wyspa Szkieletu E-S-E i na E 10 stóp.

Płytki srebra to jamie srebrnej. Odnajdziesz ją na zboczu wschodniej ipyniosłości o 10 sążni na S od Czarnej Skały, jeśli stanąć do niej twarzą.

Broń łatwo znaleźć: jest ona w pagórku piaszczystym na N krańcu północnego przylądka, kierując się na E i na *h rumba ku N.

D. F.

Tajemniczy opis skarbu Kidda w „Złotym żuku“ Edgara Poe jest jeszcze lepszy. Opis jest wykonany atramentem sympatycznym, widocznym tylko przy nagrzewaniu, i zaszyfrowany liczbami; ale i sama treść jest wiele mówiąca:

„Dobre szkło w domu biskupa na Diabelskim Krześle czterdzieści jeden stopni trzynaście minut nord--nord-ost główny pień siódmy konar strona wschodnia strzelać z lewego oka martwej głowy linia prosta od drzewa przez wystrzał o pięćdziesiąt stóp dalej“.

„Dobre szkło*¹ oznaczało teleskop, „dom biskupa** — starą willę, „Diabelskie Krzesło** — urwisko z występami, stopnie i minuty — kąt skierowania teleskopu, „martwa głowa" —- czaszka przybita do drzewa, „strzelać z lewego oka" — opuścić sznurek obciążony kulą z oczodołu czaszki.

Spróbujcie zanotować miejsca waszych skarbów według tych wzorów i niech wasi towarzysze poszukają ich w kniei leśnej.

333