146 4. Potencjał i działalność gospodarcza przedsiębiorstwa
finansowania niedoboru środków pieniężnych jest niezbędne systematy prognozowanie przepływów pieniężnych (cash/Iow) (szerzej na temat zarządz należnościami i gotówką w pozycjach: [2, s. 107-140 i s. 151-169; 4, s. 72-78: s. 192-197; 15, s. 146-243]).
[1] Antonowicz ML: Nowe metody działania w zaopatrzeniu materiałowym. „Gospodarka Matcr wa i Logistyka” 1996 nr 2.
[2] Brigham J.E.F.: Podstawy zarządzania finansami. T. 3. Warszawa: PWE 1996.
[3] Byrski B.: Gospodarka materiałowa. Kraków: AE 1981.
[4] Dobbins R., Frąckowiak W., Witt S.F.: Praktyczne, zarządzanie kapitałami firmy. Pozir Paanpol 1992.
[5] Gospodarka materiałowa. Poradnik praktyczny. Praca zbiorowa pod redakcją O. Duck-i S. Schótza. Warszawa: Wydawnictwo Inforraacji Zawodowej Alfa-Weka Sp. z o.o. 1998:
[6] Jaworska T.: Wykorzystanie koncepcji cyklu życia produktu iv polityce zaopatrzeniowej prze siębiorstwa. „Gospodarka Materiałowa” 1990 nr 15/16.
[7] Jog V., Suszyński C: Zarządzanie finansami przedsiębiorstwa. Warszawa: CIM 1993.
[8] Jurasz F.: System dostaw materiałowych ,.dokładnie na czas". „Gospodarka Materiałowa” 199 nr 2.
[9] Kempny J.D.: Just-in-time - ystem doskonałej kontroli zapasów. „Gospodarka Materiałov
i Logistyka” 1996 nr 9. m
[10] Kowalska K.: Podstawy wyboru dostawców w przedsiębiorstwie. „Gospodarka Materiałowa'! 1993 nr U.
[11] Sarjusz-Wolski Z.: Dostawy ,.dokładnie na czas" w praktyce. „Gospodarka Materiałowa” 1997 nr 12.
[12] Sarjusz-Wolski Z.: Ilościowe metody zarządzania logistycznego w przedsiębiorstwie. Toruń: Szkolą Zarządzania Sp. z o.o. 1997.
[13] Skowronek Cz.: Analiza gospodarki materiałowej w przedsiębiorstwie przemysłowym. Warszawa: PWE 1982.
[14] Skowronek C/.„ Sarjusz-Wolski Z.: Logistyka w przedsiębiorstwie. Warszawa: PWE 1995.
[15] Sierpińska M., Wędzki D.: Zarządzanie płynnością finansową w przedsiębiorstwie. Warszawa: PWN 1997.
[16] Stempin Sz.: Cena w marketingowej strategii zakupu w przedsiębiorstwie. Wrocław: AE 1995. Prace Naukowe Akademii Ekonomicznej we Wrocławiu nr 508.
[17] Stempin Sz.: Podstawy metodyczne rachunku efektywności doboru materiałów w przedsiębiorstwie przemysłowym. Wrocław: AE 1989. Prace Naukowe Akademii Ekonomicznej we Wrocławiu nr 483.
[18] Wojciechowski T.: Marketing i logistyka na rynku środków produkcji. Warszawa: PWE 1995.
[19] Woźniak IL: Wykorzystanie analizy typu ABC i XYZ w logistyce zaopatrzenia. „Gospodarka Materiałowa” 1992 nr 7-8.
[20] Zielonka A.: Kwalifikacja i okresowa ocena dostawców. „Gospodarka Materiałowa i Logistyka” 1997 nr 3 i 4.
Wycena przedsiębiorstwa może być podejmowana w różnych celach — a z; tem może służyć szacowaniu: ceny przedsiębiorstwa, które zamierza się sprzed; lub kupić (lub granic ustępstw' w negocjacjach dotyczących tej ceny), wartoś przedsiębiorstwa wnoszonego do spółki jako aport, wysokości czynszu ; dzierżawę przedsiębiorstwa, wartości przedsiębiorstwa jako przedmiotu ube pieczenia, zabezpieczenia kredytów, podstawy podatków majątkowych [4, s. 6-8 a także monitorowaniu wartości przedsiębiorstwa przyjmowanej za cel wiodąi w zarządzaniu strategicznym [3]. Wyniki wyceny mogą mieć różne znaczer w procesie decyzyjnym lub negocjacyjnym, a przynajmniej można je wykorzyst. w celu sprecyzowania własnego poglądu na wartość przedsiębiorstwa lub po stawę wykazywania tej wartości komuś innemu czy wręcz jej udowodnienia (n urzędnikowi decydującemu w procesie prywatyzacji) [2, s. 13]. Ta rozmaite zastosowań, a także niedoskonałość znanych metod nawet w najbardziej o powiednich ich przeznaczeniach to przyczyny ciągłych poszukiwań nowy sposobów wyceny, a zatem ich wielości i różnorodności. W różnych zastosow niach spotyka się różne rozumienie wartości przedsiębiorstwa oraz różne wyrr gania dotyczące stopnia udokumentowania danych do wyceny i jej procedu a więc uwzględniania w niej subiektywnych oszacowań, przybliżeń itp. W pe nych wreszcie sytuacjach wyceny można dokonać samodzielnie, a kiedy ind* trzeba skorzystać z usług bezstronnych ekspertów.
Sposoby wyceny przedsiębiorstwa grupuje się przede wszystkim ze względu podstawę definiowania jego wartości. Można więc wyodrębnić metody:
1) majątkowe, oparte na założeniu, że wartość przedsiębiorstwa równa sumie wartości zgromadzonych w nim, dających się ująć w ewidencji składnik majątku, w części finansowanej kapitałem własnym,
2) dochodowe, wywodzące się z założenia, że o wartości przedsiębiorst stanowią dochody, jakie można otrzymać w całym okresie eksploatacji t( przedsiębiorstwa,
3) mieszane, w których poszukuje się kompromisu między wadami i zalet; metod majątkowych i dochodowych,
4) rynkowe (pośrednie), wywodzące się z przekonania, że o wartości jedn< przedsiębiorstwa można sądzić na podstawie znanej wartości innego (lub inny' jeśli są one dostatecznie podobne,
5) progu rentowności, w których chodzi o określenie takiej ceny przedsięb stwa, jaka wywoła kształtowanie się kosztów posiadania majątku na pozio umożliwiającym, ceteris paribus, osiągnięcie dodatnich wyników finansowy*