FIZYOLOGIA NA RZĄDU WZROKU 537
dzi ją ku skroni. Głównem działaniem tych mięśni jest skręcenie oka i w tym tylko względzie stanowią one parę antagonistów.
Biorąc na uwagę wymienione kierunki działania poszczególnych mięśni, zrozumiemy, że zwroty oka odbywające się w płaszczyźnie poziomej t. j. w prawo i w lewo, zależą wyłącznie od mięśni prostych wewnętrznego i zewnętrznego. Natomiast zwrot w górę i w dół odbywa się wskutek równoczesnego działania w pierwszym przypadku mięśnia prostego górnego i skośnego dolnego, w drugim mięśnia prostego dolnego i skośnego górnego. Przy tern połączeniu działanie odwodzące mięśni skośnych znosi się z działaniem przywodzącem mięśni prostych. Tak samo znosi się ich działanie w kierunku skręcenia, natomiast mięsień prosty górny i skośny dolny wspierają się wzajemnie w podnoszeniu rogówki,
Schemat działania mięśni ocznych zewnętrznych.
a prosty dolny i skośny górny w obniżaniu rogówki. Przeprowadzenie oka z położenia pierwszorzędnego w jedno z położeń trzeciorzędnych t. j. zwrot spojrzenia w kierunkach skośnych, odbywa się przez równoczesne działanie kilku mięśni. Załączona rycina 193, na której strzałki wskazują kierunki ruchu przedniego odcinka gałki, litera T oznacza stronę skroniową, a X stronę nosową, wyszcze-i gólnia mięśnie, które wchodzą w grę przy przejściu oka z położenia pierwszorzędnego w różne położenia drugorzędne i w różne położenia trzeciorzędne. W tym ostatnim wypadku obrotowi gałki towarzyszy pewne nieznaczne okręcenie dookoła osi strzałkowej.' Dodać należy, że schemat ten odnosi się tylko do ruchów wychodzących z położenia pierwszorzędnego i musi być brany z pewnem zastrzeżeniem, bo, jak wspomnieliśmy wyżej, poszczególne pary mięś-